Pinksteren (Bijbel): verschil tussen versies

Regel 1:

'''Pinksteren''' (Lat. ''pentecostes''; Eng. ''pentecost;'' Du. ''Pfingsten''; Fr. ''pentecôte'') is de latere andere naam voor het Israëlitische Wekenfeest. Het valt op de 50ste dag vanaf Eerstelingsgarve. Op Pinksteren na Zijn hemelvaart zond de verheerlijkte Heer Jezus de Heilige Geest neer, die inwoning maakte in de leerlingen en hen samenvoegde tot één lichaam. Aldus werd de gemeente van Jezus Christus gesticht.

Het '''woord''' “pinksteren” is afgeleid van het Griekse woord “pentèkostè” (=vijftig; Gr. ''pente'' = vijf) of “pentekostos” (=vijftigste) (vgl. Engels ''pentecost''), dat “vijftig” betekent. Het Pinksterfeest (Wekenfeest) is een oogstfeest, dat zeven weken na het feest van de [[Eerstelingsgarve]] gevierd werd, zie art. [[Wekenfeest]]. De Israëlieten telden vijftig dagen, te beginnen op de dag van Eerstelingsgarve. De vijftigste dag valt op de dag na de zevende sabbat na Eerstelingsgarve. Er zijn dan 'zeven volkomen sabbatten' verstreken.

Het '''woord''' “pinksteren” is afgeleid van het Griekse woord “pentèkostè” (=vijftig; Gr. ''pente'' = vijf) of “pentekostos” (=vijftigste) (vgl. Engels ''pentecost''), dat “vijftig” betekent. Het Pinksterfeest (Wekenfeest) is een oogstfeest, dat zeven weken na het feest van de [[Feest van de Eerstelingsgarve|Eerstelingsgarve]] gevierd werd, zie art. [[Wekenfeest]]. De Israëlieten telden vijftig dagen, te beginnen op de dag van Eerstelingsgarve. De vijftigste dag valt op de dag na de zevende sabbat na Eerstelingsgarve. Er zijn dan 'zeven volkomen sabbatten' verstreken.

Het Wekenfeest is door God ingesteld voor Israël. Het Nieuwe Testament geeft de gelovigen in Jezus Christus, die niet onder de wet van Mozes zijn, geen gebod, aansporing of aanmoediging om het pinksterfeest te vieren.