Publius

Publius (Grieks: Poplios) was de voornaamste van het eiland Malta (ook Melita genoemd), waar de apostel Paulus en die met hem naar Rome voeren, na een schipbreuk in 60 na Chr. behouden aan land kwamen. Publius verleende hen gastvrijheid.

Hnd 28:7 In de omgeving van die plaats nu had de voornaamste van het eiland, genaamd Publius, landerijen. Deze ontving ons en verleende ons drie dagen vriendelijk gastvrijheid. Hnd 28:8 Het gebeurde nu, dat de vader van Publius door koorts en ingewandsziekte bevangen op bed lag; Paulus ging naar hem toe, en na te hebben gebeden legde hij hem de handen op en maakte hem gezond. (TELOS)

“Publius” was een gewone Latijnse voornaam bij de Romeinen en betekent “populair”.

Publius was de bestuurder van Malta. De Romeinen noemden het eiland “Melita”, waarvan “Malta” is afgeleid. Het eiland Malta behoorde bij de Romeinse provincie Sicilië. Publius stond onder het gezag van de proconsul van Sicilië.

De omschrijving “de voornaamste van het eiland” (lett. “de eerste van het eiland”) verwijst naar de officiële eretitel “de eerste van de Maltezers”, die is aangetroffen in twee inscripties, een Griekse (“protos melitaioon”) en een Latijnse (“princeps Melitensium”). Deze titel werd door de keizerlijke regering aan een voorname man op Malta gegeven.