Rehabeam

Rehabeam was koning na de dood van zijn vader Salomo. Na zijn troonsbestijging scheurde het rijk in twee delen en bleef hij koning van Juda en Benjamin. Hij regeerde van 922-915 (of 931-913) v. Chr.

Geslachtslijn van David tot Amon. Rehabeam was een kleinzoon van David.

De eigennaam Rehabeam, ook geschreven Rechabeam (Eng. 'Rehoboam), betekent "een volk heeft zich ruimte gemaakt". Het Strongnummer is 07346. De naam komt 50x in de Bijbel voor.

Hij was een zoon van Salomo en daarmee een kleinzoon van David. Hij was de enige zoon aan Salomo door zijn Ammonietische vrouw Naäma geschonken, zijn opvolger op de troon.

Nauwelijks had Rehabeam het bewind aanvaard, of de noordelijke stammen, te Sichem vergaderd, verzochten verlichting van de zware lasten, door zijn vader hun opgelegd. Misleid door zijne jeugdige raadslieden wilde Rehabeam van geen schikking, geen toegeven horen en verwierp het verzoek. Daarop had de scheiding van het rijk in twee delen plaats, welke scheiding reeds onder invloed van Jerobeam was voorbereid. Slechts een klein deel, het zuidelijke, bleef het huis van David getrouw.

Semaja bewerkte, dat de jeugdige vorst, die te laat zijn onvoorzichtigheid betreurde en vruchteloos zijn dienaar Adoram zond om te onderhandelen, althans niet naar de wapens greep ten einde de afgevallen stammen weer onder zijn bewind te brengen. Doch onderlinge naijver deed beide broedervolken elkaar later dikwijls bestrijden.

De eerste jaren van zijn regering bracht hij daarop rustig en in vrede door. Hij besteedde die tijd aan het versterken van onderscheidene steden en aan de bevordering van de bloei van zijn rijk. Zo loffelijk dit streven was, zo afkeurenswaardig is de begunstiging door hem aan de afgoderij verleend. Zelf was hij het volk tot een slecht voorbeeld. Hij had 18 vrouwen en 60 bijwijven, onder wie Maächa hem de geliefdste was, bij wie hij 28 zonen en 60 dochters verwekte.

Rechtmatig was de straf die hem wegens zijn verkeerd gedrag werd opgelegd. In het vijfde jaar van zijn troonsbestijging viel de Egyptische koning Sisak, wellicht op aansporen van Jerobeam, in Juda en veroverde en plunderde Jeruzalem. Wel vernederde en verbeterde Rehabeam zich na deze ramp, doch voor korte tijd slechts. De hoogten en de afgoderij bleven bestaan. Zijn liefde voor weelde en pracht verminderde niet. Toch schijnt de bloei van Juda weder allengs toegenomen te zijn.

Na 17 jaren geregeerd te hebben droeg hij, bij zijn sterven op 58-jarige leeftijd in 915 of 1913 v.Chr., de teugels van het bewind in handen van Maächa's zoon Abia over.

Bron

P.J. Gouda Quint, Woordenboek des Bijbels, inzonderheid ten gebruike bij de Statenvertaling. Haarlem: De erven F. Bohn, 1866. Tekst van het lemma 'Gosen' is op 25 april 2014 verwerkt.