Rots: verschil tussen versies

Toegevoegde inhoud Verwijderde inhoud
(→‎Dood door afwerping: Info toegevoegd)
Labels: Bewerking via mobiel Bewerking via mobiele website
Regel 31: Regel 31:
Wanneer de bewoners van Nazareth Jezus van de rotsen willen neerwerpen die hun stad omringen (Luk. 4 . 29), dan was dit deels een uiting van hun vreselijke woede, deels terwille van de Sabbat, boven steniging verkozen, omdat zij daartoe stenen hadden moeten oprapen.
Wanneer de bewoners van Nazareth Jezus van de rotsen willen neerwerpen die hun stad omringen (Luk. 4 . 29), dan was dit deels een uiting van hun vreselijke woede, deels terwille van de Sabbat, boven steniging verkozen, omdat zij daartoe stenen hadden moeten oprapen.


Interessant is de visie van ds. H.G. Koekkoek - ‘De Geheimen van de Offers’, 208 pag., ISBN 9789070700174 - die uitlegt dat het officiële Joodse ‘stenigen’ een handeling was van minstens twee of drie getuigen, die de ter dood veroordeelde (half)naakt ontkleedden, en - met zijn handen gebonden op de rug - en met het hoofd omlaag, van een rots (hoogte, heuvel) naar beneden duwden (zie Luk4:29 bij Jezus, net buiten Nazareth).
De officiële Joodse wijze van ‘stenigen’ was een handeling door minstens twee of drie getuigen, die de ter dood veroordeelde (half)naakt ontkleedden, en - met zijn handen gebonden op de rug - en met het hoofd omlaag, van een rots (hoogte, heuvel) naar beneden duwden (zie Luk4:29 bij Jezus, net buiten Nazareth). De hele gemeente ging daarna naar beneden, en als het slachtoffer alsnog tekens van leven gaf dan hieven de twee getuigen een rotsblok omhoog en lieten ze die vallen op de borst van het slachtoffer. Was hij dan nog niet gestorven, dan zouden de aanwezigen met rotsstenen het laatste lijden van de gestrafte beëindigen.<ref>Aldus ds. H.G. Koekkoek, ''De Geheimen van de Offers''. <nowiki>ISBN 9789070700174</nowiki></ref>
De hele gemeente ging daarna naar beneden, en als het slachtoffer alsnog tekens van leven gaf dan hieven de twee getuigen een rotsblok omhoog en lieten ze die vallen op de borst. Was hij dan nog niet gestorven, dan zouden de aanwezigen met rotsstenen het laatste lijden beëindigen van de gestrafte.


== Figuurlijke zin ==
== Figuurlijke zin ==
Regel 76: Regel 75:
Christus is een rots der ergernis (Rom. 9:33 en 1 Petr. 2: 8) voor de Joden, die aan zijn knechtsgestalte aanstoot namen. En toch was Hij reeds in de woestijn de geestelijke steenrots (1 Kor. 10: 4), waaruit zij dronken. Hij was de Engel van het verbond die hen begeleidde, door wie zij wonderbaar gedrenkt, gespijzigd, geleid en beschermd werden, die zij echter door hun ongeloof verzochten (vs. 10).
Christus is een rots der ergernis (Rom. 9:33 en 1 Petr. 2: 8) voor de Joden, die aan zijn knechtsgestalte aanstoot namen. En toch was Hij reeds in de woestijn de geestelijke steenrots (1 Kor. 10: 4), waaruit zij dronken. Hij was de Engel van het verbond die hen begeleidde, door wie zij wonderbaar gedrenkt, gespijzigd, geleid en beschermd werden, die zij echter door hun ongeloof verzochten (vs. 10).


Christus als de rots (Gr. ‘Petra’, een deeltje daarvan is ‘Petros’) wordt meestal ook gezien als de rots waarop een (wijze) man zijn huis bouwt, Mat7:24 en Luk6:47. In de context zien we echter dat dit hier niet Christus betreft, maar om het dóen van Zijn wil, een gelijkenis waarmee onze Heer ons sterk aanmoedigt want ‘geloof zonder werken is dood’! En zouden we misschien wel ‘Here, Here’ roepen (vers daarvóór) maar Hem niet echt kennen hierin. Zoals in Jacobus (in 1:23,24) de gelijkenis laat opgaan van een ‘vergeetachtig’ iemand die zijn eigen weg gaat en niet (meer) Zijn wil dóet.
Christus als de rots (Gr. ‘Petra’, een deeltje daarvan is ‘Petros’, zie [[Petrus]]) wordt meestal ook gezien in de gelijkenis van de wijze man en de dwaze man. De wijze man bouwt zijn huis op de rots, Mat. 7:24 en Luk. 6:47. In de context zien we echter dat de rots hier niet Christus betreft, maar het dóen van Zijn wil, Het is een gelijkenis waarmee onze Heer ons sterk aanmoedigt, want ‘geloof zonder werken is dood’! Hij wil niet dat wij Hem ‘Here, Here’ noemen (zie vers daarvóór) maar Hem hierin niet echt kennen. Zoals in Jacobus (in 1:23,24) de gelijkenis spreekt van een ‘vergeetachtig’ iemand die zijn eigen weg gaat en niet (meer) Zijn wil dóet.


=== Petrus ===
=== Petrus ===