Schelfzee

De Schelfzee (Hebr. yam soef, Eng. Red Sea, Duits Schilfmeer) is de zee tussen Noord-Oost Africa en het Arabische Schiereiland. God kliefde de zee om de doortocht van het volk Israël mogelijk te maken. De koning van Egypte en zijn leger kwamen in de Schelfzee om, toen zij de Israëlieten, hun knechten, wilden terughalen (Ex. 14). Synoniemen: Rietzee, Biezenzee, Rode Zee. Schelf = riet, bies.

Het Hebreeuwse woord yam betekent ‘zee’. Het Hebreeuwse woord soef betekent ‘riet, wier’ en is waarschijnlijk van Egyptische oorsprong. Het Hebreeuws wordt in het Nederlands ook overgeschreven als jam soef, yam suf, jam suf, jamsoeph e.d.

De benaming yam soef komt 24 maal in de Bijbel (Oude Testament) voor, de eerste maal in Ex. 10:19:

Ex 10:19 En de HEERE keerde [de wind en liet ] een zeer sterke westenwind [opsteken]. Die tilde de sprinkhanen op en wierp ze in de Schelfzee. Er bleef niet één sprinkhaan over op heel het grondgebied van Egypte. (HSV)'

Volgens Van Griethuijsen is de zee yam soef genoemd vanwege zeewier, dat op de wateren van deze zee dreef. Uit het wier wordt een rode verf gemaakt.

De naam Schelfzee duidt in 1 Kon. 9:26 de oostelijke arm van de Rode Zee aan:

1Kon 9:26 Koning Salomo bouwde ook een vloot in Ezeon-Geber, dat bij Eloth ligt, aan de oever van de Schelfzee, in het land Edom. (HSV)

Onzeker is het punt waar de kinderen Israëls door de Schelfzee trokken, zie art. Uittocht uit Egypte.