Scheppingsorde
De scheppingsorde (voorheen scheppingsordinantiën) is een theologisch begrip dat de natuurlijke verhouding van de mens tot de schepping en de medemens omvat. Deze orde is door de zondeval en de zondvloed niet veranderd. Ze geldt alle mensen.
De scheppingsorde houdt in:
- God schiep de mens in twee varianten, niet meer en niet minder. Zij verschillen in hoedanigheid.
- De mens als hoofd van de (aardse) schepping;
- Het hoofdschap van Christus over de man (1 Cor. 11);
- Het hoofdschap van de man over zijn vrouw (1 Cor. 11);
- De instelling van huwelijk en gezin, als hoeksteen van de maatschappij;
- Het gezag van ouders over hun kinderen;
- Het gezag van ouderen over jongeren;
- De menselijke overheid van de maatschappij.
In het Nieuwe Testament wordt meermaals verwijzen naar de scheppingsorde: Matth. 19:8, Mark. 10:6, 1 Korinthe 11, Rom. 9: 20, 1 Tim. 2: 13.
De scheppingsorde heeft normatieve gevolgen voor de onderlinge omgang van mensen.