Syrtis

Syrtis is de naam van twee bochten of inhammen van de noordkust van Afrika; de grote heet Grote Syrtis en de kleine Kleine Syrtis. Door hun ondiepten en zandbanken waren ze voor de scheepvaart zeer gevaarlijk. De (Grote) Syrtis wordt genoemd in Hand. 27:17.

Kaart van Paulus' reis naar Rome. De Grote Syrtis (Syrtis Major) en de Kleine Syrtis (Syrtis Minor) worden vermeld.

Het Griekse woord in het Nieuwe Testament is Συρτις. Het komt alleen voor in Hand. 27:17.

Hnd 27:16 Toen wij nu onder een eilandje, Cauda geheten, doorliepen, waren wij met moeite in staat de sloep machtig te worden; Hnd 27:17 en na haar te hebben opgehaald namen zij voorzorgsmaatregelen door het schip te ondergorden, en daar zij bang waren op de Syrtis te worden geworpen, haalden zij het tuig neer en lieten zich zo drijven. (TELOS)

De scheepslieden vreesden, daar de wervelwind het schip van het eilandje Clauda af steeds meer naar het zuidwesten dreef, dat zij op de ondiepe of droge Syrtis zouden lopen, vooral op de Grote Syrtis. Dit is een gevaarlijke zandbank in een bocht bij de Afrikaanse noordkust, aan het middelste gedeelte ervan, ten westen van Cyrene (zie eerste kaart). Deze zandbank lag overigens een eind van het eilandje Klauda af, maar de hevige wind kon het schip ver doen afdrijven. Daarom werd de zeilen gestreken. Het schip ving zo minder wind.

Bronnen

D. Harting, Grieks-Nederlands handwoordenboek op het Nieuwe Testament, onderdeel van de Online Bible (Importantia).

Karl August Dächsel; F P L C van Lingen; H van Griethuijsen, Antz. et al, Bijbel, of De geheele Heilige Schrift, bevattende al de kanonieke boeken van het Oude en Nieuwe Testament (volgens de Staten-overzetting) (Kampen: Bos, 1893-1901), commentaar op Hand. 27:17. Enige tekst hiervan is verwerkt.

Dr. ir. J. de Graaf e.a. (red.), Tekst voor Tekst; de Heilige Schrift kort verklaard en toegelicht (Boekencentrum, 1987), commentaar bij Hand. 27:17.