Tabera
Tabera of Thab-era of Tabeëra was een naam die de Israëlieten gaven aan de plaats waar het vuur van God ontbrandt was tegen het klagende volk Israël in de woestijn.
Nu 11:1 En het gebeurde, toen het volk zich beklaagde, [dat] het kwaad was in de oren van de HEERE, want de HEERE hoorde het, zodat Zijn toorn ontbrandde. En het vuur van de HEERE brandde onder hen en verteerde, aan de rand van het kamp. Nu 11:2 Toen riep het volk tot Mozes, en Mozes bad tot de HEERE, en het vuur doofde. Nu 11:3 Daarom gaf hij die plaats de naam Tabera, omdat [daar] het vuur van de HEERE tegen hen gebrand had. (SV)
Naam. De Hebreeuwse naam is תבערה, Taberah. De plaatsnaam betekent 'brandend'[1] of 'verbranding'[2]en wordt 2x in de Bijbel genoemd. Het strongnummer is H8404.
Ligging. De plaats lag wellicht in de woestijn Paran, gelet op Num. 10:12. Het was wellicht een legerplaats van Israëlieten op hun tochten door de woestijn[2].
Verbranding. Een uitlegger[2] meent dat 'velen' door het vuur van Jahweh verbrand werden, hoewel de tekst geen getal noemt. Aangezien evenwel het volk tot Mozes riep en het vuur "tegen hen" gebrand had, moeten de gevolgen ernstig zijn geweest, met meerdere doden.
Voetnoten
- ↑ Hebreeuws-Nederlands Lexicon; op basis van Strong-coderingen. Onderdeel van de Online Bible, een uitgave van Importantia. Het is gebaseerd op het Engelstalige Online Bible Hebrew-Englisch Lexicon van Larry Pierce.
- ↑ 2,0 2,1 2,2 P.J. Gouda Quint, Woordenboek des Bijbels, inzonderheid ten gebruike bij de Statenvertaling. Haarlem: De erven F. Bohn, 1866. S.v. Tabeëra.