Trawant

Trawant is een woord met drie betekenissen:

gewapend dienaar die eertijds een vorst, edelman of hooggeplaatst persoon begeleidde,
in ongunstige zin een bondgenoot, medestander, handlanger, vloekverwant. Zo spreken we van ‘de duivel en zijn trawanten’, ‘Hitler en zijn trawanten’.
in de astronomie: een bijplaneet, maan, wachter. De planeet Jupiter heeft veertien ‘trawanten’.

Het woord komt van het Hoogduitse trabant en dit komt van het Tsjechische drabant. De herkomst van het Tsjechische woord is onzeker.

Een trawant in de Statenvertaling kan zijn een lijfwacht, bewaker (Hebr. tabbach) of in engere zin een loper, renbode.

Potifar, aan wie Jozef werd verkocht, was een overste der trawanten, een overste van de lijfwacht.

Ge 37:36 En de Midianieten verkochten hem in Egypte, aan Potifar, een hoveling van Farao, overste der trawanten. (SV)

Pótifar liet Jozef in de staatsgevangenis opsluiten die kennelijk aan zijn huis was verbonden.

Ge 40:3 En hij leverde hen in bewaring, ten huize van den overste der trawanten, in het gevangenhuis, ter plaatse, waar Jozef gevangen was. (SV)

Lopers waren een deel van de koninklijke lijfwacht (1 Sam. 22: 17; 2 Sam. 15: 1; 1 Kon. 1: 5; 14: 27 v. 2 Kon. 11: 4, 19). Voorbeeld:

1Sa 22:17 En de koning zeide tot de trawanten [d.i. lopers], die bij hem stonden: Wendt u, en doodt de priesters des HEEREN, omdat hun hand ook met David is, en omdat zij geweten hebben, dat hij vluchtte, en hebben het voor mijn oren niet geopenbaard. Doch de knechten des konings wilden hun hand niet uitsteken, om op de priesters des HEEREN aan te vallen. (SV)

Een derde Hebreewse woord voor trawant is mishma’ath. Het komt in het Oude Testament slechts 3x voor en betekent ‘gehoorzame(n)’, ook in de zin van: onderhorigen, onderhorig zijn, lijfwacht. Voorbeeld:

2Sa 23:23 Hij was de heerlijkste van de dertig, maar tot die drie [eersten] kwam hij niet; en David stelde hem over zijn trawanten. (SV)

Bron

Van Dale's Groot woordenboek der Nederlandse taal (13e uitgave), digitale versie, jaar 2000.