Verderf
Verderf is ondergang, vernietiging, verwoesting.
Het woord kan betekenen:
1. Zowel in geestelijke of materiële zin, zowel van levende wezens als van zaken: ondergang, het te gronde gaan, vernietiging, verwoesting. Voorbeelduitdrukkingen: "iemand van zijn verderf redden" (= iemand van zijn ondergang redden), "iemands verderf zoeken", "iemand in het verderf storten", "iemand in het verderf brengen", "in zijn verderf lopen" (= zijn ondergang tegemoet gaan).
Een 'verderfengel' of 'engel des verderfs' is een engel die de ondergang, in het bijzonder de dood brengt, de dodende engel.
1Kr 21:15 Ook zond God een engel naar Jeruzalem om dat te verdelgen, maar zodra hij daarmee begon, zag de HERE het, en het onheil berouwde Hem; Hij zeide tot de verderfengel: Genoeg! Laat nu uw hand zinken. De engel des HEREN stond toen bij de dorsvloer van de Jebusiet Ornan. (NBG51)
1Kr 21:15 En God zond een engel naar Jeruzalem, om die te verderven; en als hij haar verdierf, zag het de HEERE, en het berouwde Hem over dat kwaad; en Hij zeide tot den verdervenden engel: Het is genoeg, trek nu uw hand af. De engel des HEEREN nu stond bij den dorsvloer van Ornan, den Jebusiet. (SV)
1Kr 21:15 Vervolgens zond God een engel naar Jeruzalem om er verderf aan te richten. Maar toen hij er verderf aanrichtte, zag de HEERE het, en Hij kreeg berouw over dit kwaad, en Hij zei tegen de engel die verderf onder het volk aanrichtte: Het is genoeg, trek uw hand nu terug. Nu stond de engel van de HEERE op dat moment bij de dorsvloer van Ornan, de Jebusiet. (HSV)
Haman en Hitler zochten in hun tijd het verderf van de Joden.
De Statenvertaling heeft in Rom. 8:21 'de dienstbaarheid der verderfenis'.
Ro 8:21 Op hoop, dat ook het schepsel zelf zal vrijgemaakt worden van de dienstbaarheid der verderfenis, tot de vrijheid der heerlijkheid der kinderen Gods. (SV)
De dienstbaarheid der verderfenis is het onderworpen zijn aan de vergankelijkheid, het proces van ondergang en vernietiging. De Heer Jezus zal ons lichaam van die onderworpenheid vrijmaken.
2. Wat de ondergang berokkent
In de Bijbel kan "verderf" ook betekenen: wat de ondergang berokkent.
Ge 42:4 Doch Benjamin, Jozefs broeder, zond Jakob niet met zijn broederen; want hij zeide: Opdat hem niet misschien het verderf ontmoete! (SV)
Ex 21:22 Wanneer nu mannen kijven, en slaan een zwangere vrouw, dat haar de vrucht afgaat, doch geen dodelijk verderf zij, zo zal hij zekerlijk gestraft worden, gelijk als hem de man der vrouw oplegt, en hij zal het geven door de rechters. Ex 21:23 Maar indien er een dodelijk verderf zal zijn, zo zult gij geven ziel voor ziel, (SV)
Een dodelijk verderf is letsel met de dood tot gevolg.
De 28:20 De HEERE zal onder u zenden den vloek, de verstoring en het verderf, in alles, waaraan gij uw hand slaat, dat gij doen zult; totdat gij verdelgd wordt, en totdat gij haastelijk omkomt, vanwege de boosheid uwer werken, waarmede gij Mij verlaten hebt. (SV)
Spr 1:27 Wanneer uw vreze komt gelijk een verwoesting, en uw verderf aankomt als een wervelwind; wanneer u benauwdheid en angst overkomt; (SV)
3. Wat ten ondergang leidt. Voorbeeldzin: "Het spel was zijn verderf".
4. Soms, in zwakkere betekenis, zoveel als: (groot) ongeluk, rampspoed, onheil, (grote) schade. Het 'uiterste verderf' of 'eeuwig verderf' is de hel, ook genoemd 'de tweede dood'.
Mt 7:13 Gaat in door de nauwe poort; want wijd is de poort en breed is de weg die naar het verderf leidt, en velen zijn er die daardoor binnengaan; (Telos)
Flp 3:18 Want velen wandelen, van wie ik u dikwijls heb gezegd en nu ook wenend zeg, dat zij de vijanden van het kruis van Christus zijn; Flp 3:19 hun einde is het verderf, hun God is de buik en hun heerlijkheid is in hun schande; zij bedenken de aardse dingen. (Telos)
5. (Gewestelijk) bederf
Bronnen
Van Dale's Groot woordenboek der Nederlandse taal (13e uitgave), digitale versie 1.0 Plus, jaar 2000.
Woordenboek der Nederlandsche Taal, s.v. Verderf