Zondvloed en het mesozoïcum: verschil tussen versies

 

Europa ging bestaan uit een verzameling van minicontinenten (continentale fragmenten genoemd), waarvan Noord-Amerika steeds verder wegschoof naar het westen. Tussen het Amerikaanse en het Europese (en Afrikaanse) continent bleek na de vloed een enorme breuklijn te zijn ontstaan. Het uitstromend magma vormde de Midden-Atlantische Rug, verbreedde de oceaanbodem en heeft de continenten verder uiteengedreven. De bodem van de Atlantische Oceaan vindt zijn ontstaan in het mesozoïcum. Scheuren in het opdrogende landschap en uitgestrekte slenken (verzakkingen) werden de beddingen van Europa's grote rivieren. Het verplaatsen van continenten veroorzaakte veranderingen in waterstromen (de golfstroom o.a.) en klimaten.

Enorme hoeveelheden kalk konden zich ophopen in uitgestrekte gebieden. De herkomst van het vele kalk blijft nog een bron van discussie. De vraag is of de kalk per definitie afkomstig moet zijn van schelpdieren e.d., ook al vindt men opgesloten in het krijt aan de kust grote hoeveelheden zeeslakken en schelpen. De bewering dat grote hoeveelheden kalkhoudende wieren bijeen gespoeld zijn of dat kalk een product van vulkanische activiteit kan zijn, evenals vloeibaar zout, behoeft geen verkeerde gedachte te zijn. Het klimaat in Europa was warm met veel tropisch water. Daarin zwom de in Nederland bekende maashagedis of mosasaurus.