Adullam

Adullam, ook geschreven Adoelam, was een stad in het stamgebied van Juda. Een spelonk nabij de stad was een schuilplaats van David.

De Hebreeuwse naam is עדלם, Adoelam, en betekent 'gerechtigheid van het volk'. Het Strongnummer is05725. De plaatsnaam komt 8x voor in het Oude Testament.

Ligging. Adullam lag in de Laagte van Juda (Joz. 15:85; vergelijk vers 33), waar deze door heuvels in het gebergte overgaat. De stad lag op een heuvel die het Terebintdal overzag.

Ligging van Adullam, oostelijk van Gath.

Overblijfsel van Adullam, op een heuvel die uitziet op het Terebintdal.

De stad was eens van de oud-Kanaänitische vorstenzetels (Joz. 12: 15); zij werd een stad van Juda (Joz. 15: 35).

In de heuvels nabij Adullam was de spelonk waarin David zich schuil hield (1 Sam. 22: 1; 2 Sam. 23: 13)

2Sa 23:13 Ook gingen af drie van de dertig hoofden, en kwamen in den oogst tot David, in de spelonk van Adullam; en de hoop der Filistijnen had zich gelegerd in het dal Rafaim. (SV)

Ingang van een grot in Adullam.

Rehabeam maakte de stad Adullam tot een vesting (2 Kron. 11: 7), die zeer sterk was (Mich. 1: 15).

Na de ballingschap herbloeide zij (Neh. 11: 30; 2 Makkabeeën 12: 38).

De oude kerkleraars kenden Adullam nog, dat toen een dorp was.

Bron

W. Moll, P.J. Veth, F.J. Domela Nieuwenhuis e.a., Bijbelsch woordenboek voor het christelijk gezin. Eerste deel A – H. Amsterdam: P.N. van Kampen, 1852. Tekst van het lemma Adullam is op 19 april 2017 verwerkt.