Amsterdam Gay Pride
De Amsterdam Gay Pride (lett. ‘Amsterdam homotrots’) is een groot jaarlijks homo-evenement in Amsterdam, de hoofdstad van Nederland. In 2011 duurde het homo-evenement voor het eerst negen dagen. Doel is Amsterdam als uitgaanscentrum voor homo’s bekend te houden en de maatschappelijke acceptatie van homo's te bevorderen.
Gay Pride Parade. De Amsterdam Gay Pride zij niet te verwarren met de Gay Pride Parade of Gay Pride, de manifestatie van homo's, lesbiënnes, biseksuelen en transgenders (LGBT) die jaarlijks in vele landen wordt gehouden.
Thema. De Amsterdam Gay Pride had in 2008 als thema ’Religion', in 2010 was het thema 'Celebrate', in 2011 ‘Alltogether’, in 2015 'Share'.
Canal Parade. Het hoogtepunt van de Amsterdam Gay Pride is de Canal Parade (lett. ‘kanaalparade’), een bonte, extravagante en onzedige botenparade in Amsterdam op zaterdag. De Canal Parade was oorspronkelijk (1996) bedoeld om Amsterdam bekend te houden als Gay Capital (lett. homohoofdstad), hèt uitgaanscentrum voor homo's in Europa. In 2010 trokken tachtig versierde boten met daarop homo’s, biseksuelen, transseksuelen, travestieten en homoactivisten door de Amsterdamse grachtengordel. Op de boten zijn uiteenlopende organisaties, ook politieke partijen, vertegenwoordigd. In 2013 voeren vier ministers mee. In 2007 voer een groep van veertig jongeren in de leeftijd van 11 tot 16 jaar mee. In dat jaar hadden ook verstandelijk gehandicapten en psychisch zieken hebben voor het eerst hun eigen vaartuig.
De botenoptocht is na Koninginnedag het grootste evenement voor Amsterdam. Het grachtenevenement is uitgegroeid tot een van de grootste publiektrekkers en trekt jaarlijks enige honderdduizenden bezoekers. In 2008 waren er meer dan een half miljoen toeschouwers op de been, in 2010 waren er 380.000 bezoekers. Doorgaans zijn veel mensen op de boten schaars, zinnenprikkelend en/of extravagant gekleed.
'Heilig bootje'. Sinds 2008 vaart er een boot met christelijke homo's mee, ‘heilig bootje’ genoemd. De christelijke homo-organisatie LKP is de drijvende kracht achter de christelijke deelname aan de Gay Pride. LKP is de landelijke koepelorganisatie van de christelijke LHBT-beweging (LHBT staat voor: Lesbisch, Homoseksueel, Biseksueel, Transgender). In 2009 deed de christelijke politieke partij het CDA voor het eerst mee aan de botenoptocht, om de acceptatie van homo's te bevorderen. In 2010 waren voor het eerst verschillende leden van de kerkenraad van de Protestantse Kerk in Amsterdam aanwezig op het bootje, waaronder enkele predikanten in toga.
Toen in 2007 de stichting RefoAnders - die homofiele christenen ondersteunt, doch homoseksuele handelingen afwijst - overwoog aanwezig te zijn op het homofestijn, kreeg zij vele negatieve reacties, zowel uit de achterband als uit de homowereld. De voorzitter (!) van de homobelangenorganisatie COC Twente stelde zelfs voor om "achter dat zwartekousenbootje een kanonneerbootje mee te laten varen."[1]
Gay Pride Kerkdienst. In 2008 en 2009 vond er een oecumenische openluchtviering plaats. Sinds 2010 wordt er op zondag, ter afsluiting van de Gay Pride, een ‘roze’ kerkdienst, de Gay Pride Kerkdienst, gehouden in de Keizersgrachtkerk. In 2011 las Minister Bijsterveldt (Homo-emancipatie), die meevaart in de botenparade, gedeelten uit de Bijbel voor. Met deze speciale kerkdienst wordt de Gay Pride afgesloten. De Gay Pride Kerkdienst is in 2010 ontstaan uit een samenwerking tussen de Protestantse Kerk Amsterdam (PKA) en de christelijke homo-organisatie LKP.
De Protestantse Kerk Amsterdam (PKA) is sinds 2010 nadrukkelijk betrokken bij de Gay Pride. PKA en LKP nodigen christenen en niet-christenen uit om "voor het anders-zijn van anderen schouder aan schouder te gaan staan". De PKA wil zo de aanvaarding van homo’s bevorderen. In Amsterdam zegent de kerk al sinds de jaren negentig van de 20e eeuw, voordat het het burgerlijk homohuwelijk mogelijk was, levensverbintenissen tussen homo’s. De PKA zei in 2010 "verheugd te zijn dat veel homo’s en lesbiennes actief zijn in de kerk, als predikant, bestuurder en kerklid"[2]. "De Protestantse Kerk Amsterdam wil Gods liefde gestalte geven in de stad. Het is voor ons zonneklaar dat daar bij hoort dat we ons willen verbinden aan de Gay Pride door een Gay Pride Kerkdienst," aldus de secretaris van de PKA in 2013)[3]. De verantwoordelijkheid voor de Gay Pride Kerkdienst in 2013 werd gezamenlijk gedragen door Protestantse Kerk Amsterdam, LKP, de Keizersgrachtkerkgemeente en CHJC – Vereniging van christelijke homo's, lesbiennes en biseksuelen.
In 2015 nam de Keizerskrachtkerk het besluit om de hele kerkelijke gemeente aan te sluiten bij de Gay Pride Kerkdienst.
Omstreden. De Gay Pride is omstreden. Velen, ook homo’s, ergeren zich aan de extravagante, genante en provocerende vertoning op de boten. Zij vinden dat de Gay Pride en de Canal Parade afkeer en verzet oproepen. In 2009 vond meer dan de helft van de Nederlandse jongeren dat mensen door de botenparade van de Gay Pride een verkeerd beeld van homo's krijgen. Dit vond bijna 70 procent van de homoseksuele jongeren en 63 procent van de heteroseksuele jongeren. Bijna 28 procent van de jongeren zei de botenparade een gênante vertoning te vinden. Bijna 65 procent van de jongeren vond het goed dat er politici meevaren tijdens de optocht. Circa 25 procent was daarop tegen[4].
Het ‘heilig bootje’, de boot met christelijke homo’s, is onder christenen omstreden. De een ziet het als een teken van aanvaardende en wervende liefde; de ander als een geval van wereldgelijkvormigheid en gemeenschap met moreel kwaad - een onheilig bootje.
"Gay Pride" betekent "homotrots". Orthodoxe christenen zien in de homoseksuele gerichtheid en de manifestaties daarvan vooral een verstoring van de scheppingsorde en de seksualiteit - allesbehalve een reden tot trots.
"... openheid over homoseksualiteit binnen de christelijke gezindte is goed. En de buitenwereld laten zien dat Gods genade ook voor homoseksuelen is evenzeer. Maar dan wel op een waardige manier, en niet op een wereldse. Want daarmee maken we niet alleen onszelf en de christelijke gemeenschap belachelijk, maar ook God. En dat is heel wat anders dan Gods eer op het oog hebben." (17-jarige homofiele christenjongere, 2008[5])
"Dit is weer typisch een evenement dat door zijn 400.000 bezoekers beeldbepalend is. (...) RefoAnders voelt zich zeker niet thuis op de Gay Pride. Als refohomo's zijn wij bang dat door dit beeld en de onderstreping van dit beeld de pastorale zorg en de openheid om over deze gevoelens te praten nog meer in het gedrang komen!" (Johan Quist van de Stichting RefoAnders, in het Reformatorisch Dagblad, 21 aug. 2007.) |
Meer informatie
Over homoseksualiteit, zie artikel Homoseksualiteit.
Mening van een 17-jarige homofiele christenjongere over de botenparade: Christen moet Gay Pride mijden, opiniestuk in het Reformatorisch Dagblad, 28 juni 2008.
Bronnen
Nieuwsartikel ‘Protestants Amsterdam organiseert Gay Pride-viering’, op Kerknieuws, 30 juli 2010.
Nieuwsartikel ‘Ook dit jaar Gay Pride kerkdienst in Amsterdam’, op Kerknieuws.nl, 2 aug. 2011.
Voetnoten
- ↑ Nieuwsartikel RefoAnders niet naar Gay Pride, Reformatorisch Dagblad, 27 aug. 2007
- ↑ Aangehaald in: Nieuwsartikel ‘Protestants Amsterdam organiseert Gay Pride-viering’, op Kerknieuws, 30 juli 2010.2. ↑ Deze cijfers komen uit een enquete van het jongerenpanel van het tv-programma EénVandaag. In totaal deden 2000 jongeren aan het onderzoek mee: 1600 hetero's en 400 homo's.
- ↑ Bron van citaat: Gay Pride Kerkdienst in Keizersgrachtkerk, nieuwsbericht op Kerknieuws.nl, 29 juli 2013.
- ↑ Deze cijfers komen uit een enquete van het jongerenpanel van het tv-programma EénVandaag. In totaal deden 2000 jongeren aan het onderzoek mee: 1600 hetero's en 400 homo's.
- ↑ Christen moet Gay Pride mijden, opiniestuk in het Reformatorisch Dagblad, 28 juni 2008.