Apollos

Apollos (afkorting van Apollonios) was een zekere Jood die de apostel Paulus tijdens zijn derde zendingsreis ontmoette in Efeze. Apollos was van geboorte uit de Egyptische stad Alexandrië. Hij was doorkneed in de Schriften van het Oude Testament en een welsprekend man (Hand. 18:24). In Achaje weerlegde hij de Joden door uit het Oude Testament te bewijzen dat Jezus de Christus is (Hand. 18:28). Onder meer door Apollos waren de gelovigen in Corinthe, de hoofdstad van Achaje, tot geloof gekomen (1 Cor. 3:5).

In zijn eerste brief aan de gemeente te Corinthe stelt Paulus daar voorkomende partijschappen aan de kaak. Sommige gelovigen hingen Apollos aan, anderen Paulus, of Petrus.

1Co 3:3 want u bent nog vleselijk. Want als er jaloersheid en twist onder u is, bent u dan niet vleselijk en wandelt u niet naar de mens? 1Co 3:4 Want wanneer iemand zegt: Ik ben van Paulus, en een ander: Ik van Apollos, bent u dan niet menselijk? 1Co 3:5 Wat is dan Apollos, en wat is Paulus? Dienstknechten door wie u tot geloof gekomen bent, en dat zoals de Heer aan ieder heeft gegeven. 1Co 3:6 Ik heb geplant, Apollos heeft begoten, maar God heeft de groei gegeven. 1Co 3:7 Dus is noch hij die plant iets, noch hij die begiet, maar God die de groei geeft. (TELOS)

In zijn brief aan Titus, die op Kreta verbleef, vraagt Paulus hem naar Nikópolis te komen en Apollos voort te helpen.

Tit 3:12 Wanneer ik Artemas of Tychicus tot je zend, beijver je dan tot mij te komen in Nikopolis, want ik heb besloten daar te overwinteren.  Tit 3:13 Help ijverig Zenas de wetgeleerde voort, en Apollos, opdat het hun aan niets ontbreekt. (TELOS)