Astarte

Astarte is de naam van een Fenicische godin van de vruchtbaarheid die ten tijde van het Oude Testament werd gediend in het gebied van Syrië en Israël.

Het meervoud van 'Astarte' is 'Astartes' of, naar het Hebreeuws, 'Astharoth' (Statenvertaling). Astarte is:

• een vrouwelijke godheid
• een godin van de Sidoniërs
• de godin van de maan
• de vruchtbaarheidsgodin
• de verpersoonlijking van het vrouwelijk beginsel van het leven.

Haar dienst vooral was een onkuise eredienst, een dienst met allerlei seksuele praktijken. Haar dienst had meestal plaats in bossen of liever, in tempels van boomstammen met loof omvlochten. 

Ri 2:11 Toen deden de kinderen Israels, dat kwaad was in de ogen des HEEREN, en zij dienden de Baals. Ri 2:12 En zij verlieten den HEERE, hunner vaderen God, Die hen uit Egypteland had uitgevoerd, en volgden andere goden na, van de goden der volken, die rondom hen waren, en bogen zich voor die, en zij verwekten den HEERE tot toorn.
Ri 2:13 Want zij verlieten den HEERE, en dienden den Baal en Astharoth.
(SV)

Astarte werd de 'koningin van de hemel' genoemd.

Jer 7:18 De kinderen lezen stukken hout bijeen, de vaders steken het vuur aan en de vrouwen kneden deeg,- om koekjes te bakken voor ‘de koningin des hemels’ en plengoffers te plengen voor andere goden, zodat ze mij krenken; (Naardense Bijbel)

Tegenhangers. De Mesopotamische tegenhanger van de Fenicische Astarte is Isjtar (ook gespeld Istar), de beroemde Venus-godin van de Assyriërs, de godin van de vruchtbaarheid èn van de oorlog. Ze droeg de titel 'de koningin van de hemel'. Ze werd vooral door vrouwen vereerd om vruchtbaarheid te verkrijgen.

De Anatolische tegenhanger van Astarte is de Artemis van Efeze, een vruchtbaarheidsgodin die in het bijbelboek Handelingen wordt genoemd.

De Griekse bewerkte versie van Astarte is Aphrodite, de godin van onder andere de liefde, de schoonheid, de seksualiteit en de vruchtbaarheid.  

De Romeinen noemden haar Venus.