Baruch (zoon van Neria)
Baruch of Baruk, de zoon van Neria, de zoon van Machseja, was een vriend, helper en trouwe dienaar van Jeremia, de profeet.
Naam. Zijn Hebreeuwse naam betekent “gezegend”.
Baruch schreef de godsspraken op, de woorden op die God aan Jeremia had gegeven.
Jer 36:32 Toen nam Jeremia een andere rol en gaf die aan de schrijver Baruch, de zoon van Neria. Deze schreef daarop uit de mond van Jeremia al de woorden van de boek[rol], die Jojakim, de koning van Juda, in het vuur had verbrand. Nog vele woorden als deze werden eraan toegevoegd. (HSV)
Baruch maakte de verovering van Jeruzalem door de Babyloniërs in 586 v. Chr. mee. Hij bleef bij Jeremia en werd tenslotte met de profeet meegevoerd naar Egypte.
Schriftplaatsen: Jer. 32: 12-16; Jer. 36: 4-32; Jer. 43: 3, 6; Jer. 45: 1, 2.
Boek Baruch. Eén van de apocriefe boeken, het boek Baruch, is naar hem genoemd.