Bedelingenleer

De bedelingenleer - of, naar het Engels, het dispensationalisme – is een uitwerking van het denkbeeld dat er verschillende bedelingen zijn. De bedelingenleer onderscheidt en beschrijft verschillende bedelingen.

Volgens de bedelingenleer is de bijbelse geschiedenis is het best te begrijpen in het licht van een aantal opeenvolgende bestuurlijke perioden van Gods handelen met de mensheid, de "bedelingen." Zij maakt een fundamenteel onderscheid tussen Gods plannen voor de nationale Israël en voor de nieuwtestamentische gemeente. Zij benadrukt de bijbelse voorzeggingen aangaande de eindtijd en de opname van de gemeente vóór de grote verdrukking, welke voorafgaat aan Christus' zichtbare verschijning in de wereld. Volgens de bedelingenleer leeft de gemeente van Jezus Christus thans in de ”genadetijd”, die begon bij Pinksteren, de komst van de Heilige Geest, en die eindigt met de opname van de gemeente in de hemel en het begin van het duizendjarig rijk. Na de opname van de gemeente wordt Israël hersteld; geheel Israël zal behouden worden.

Het begin van de bedelingenleer ligt bij de Plymouth Brethren beweging in het Verenigd Koninkrijk en de leer van John Nelson Darby. John Nelson Darby (1800-1882) is de grondlegger van de bedelingenleer. De Plymouth Brethren (en Darby in het bijzonder) ontwikkelden unieke ideeën over de interpretatie van de Schrift, terwijl zij de nadruk legden op de bijbelse profetie en de wederkomst van Christus. De theologie van deze beweging werd bekend als "Dispensationalisme."

De denkbeelden van Darby zijn na zijn dood gesystematiseerd en hebben op veel punten veranderingen ondergaan. C. I. Scofield kwam met een bedelingenleer die veel invloed heeft uitgeoefend.

Oorzaak van christelijk zionisme?

Soms wordt beweerd de bedelingenleer een oorzaak is geweest van het ”christelijk zionisme”, dat Israël steunt. Het dispensationalisme leert weliswaar dat Israël na de opname van de gemeente hersteld zal worden, maar dat zegt niets over de middelen die Joden hebben aangewend om te komen tot een eigen staat in het historische thuisland noch over politiek van de huidige staat Israël. Sommige dispensationalisten stellen dan ook dat "wie Israël tegenwoordig op welke wijze dan ook politiek ondersteunt, bevordert uiteindelijk, misschien onwetend, het vleselijke eigenwillige streven van Israël.” Christelijk zionisme is geen voortvloeisel van de bedelingenleer.