Beltsazar
Beltsazar, of Beltesassar (Hebr. bēlṭeša’ṣṣar; Lat. Balthasar; Eng. Belteshazzar) is de Babylonische naam die Daniël aan het hof van Babel gegeven werd. Zie Dan. 1:7; 2: 26; 4: 8; 5:12. De naam komt acht keer in het O.T. voor, stamt van het Akkadisch balaṭsu-uṣur of Bel-balaṭsu-uṣur en betekent “Bel beschermt zijn leven”[1]. In Dan. 4:8 zegt Nebukadnezar dat Daniël vernoemd is naar de naam van zijn god, d.i. Bel.
Da 4:8 Totdat ten slotte Daniël-zijn naam is Beltsazar, naar de naam van mijn god - bij mij binnentrad, in wie ook de geest van de heilige goden is. Ik vertelde in tegenwoordigheid van hem de droom: (HSV)
De naam moet niet verward worden met Belsazar.
Voetnoot
- ↑ Bromiley, Geoffrey W., The International Standard Bible Encyclopedia, Revised (Wm. B. Eerdmans, 1988, 2002), s.v. Belteshazzar. Het Hebreeuws-Nederlands Lexicon (onderdeel van de Online Bible, een uitgave van Importantia) geeft als betekenis: “heer van de schat van iemand die in verlegenheid is" Volgens S.J. van Ronkel, Woordenboek der eigennamen, naar hunne eerste spelling en oorspronkelijke uitspraak met eene korte beschrijving de personen, landen en plaatsen, in het Oude Testament voorkomende, en voor het grootste gedeelte ook etymologisch behandeld. (Groningen: M. Smit, 1835) s.v. Belsazar, betekent de naam, naar het Perzisch, ‘Opperhoofd, vorst van Bel’. Van Ronkel schijnt te menen dat Beltsazar en Belsazar gelijke betekenis hebben.