Brandkoren

Brandkoren is koren dat door brandzwammen is aangetast. De plantenziekte zelf heet Korenbrand of Brandziekte.

Brandzwam of brandschimmel is zwam of schimmel behorende tot de orde van de brandzwammen (Ustilaginales), die brandziekten bij planten veroorzaken, o.a. steenbrand bij tarwe en stuifbrand bij gerst en tarwe. Brandziekte is een plantenziekte door een brandzwam veroorzaakt.

Ziet ‘brandkoren’ op het aangetaste koren, ‘korenbrand’ ziet op de ziekte zelf. Steenbrand of stinkbrand is ziekte in tarwe veroorzaakt door de brandzwam (Tilletia caries). Stuifbrand is een door brandzwammen (Ustilagosoorten) veroorzaakte plantenziekte die vooral bij tarwe, gerst en haver voorkomt.

Brandkoren of Korenbrand was een van de plagen die God bracht over de uit Babel teruggekeerde Joden.

Hag 2:17 (2-18) Ik sloeg ulieden met brandkoren, met honigdauw en met hagel, al het werk uwer handen; en gij [keerdet] u niet tot Mij, spreekt de HEERE. (SV)

Ook de NBG51-vertaling heeft ‘brandkoren’. De Herziene Statenvertaling en andere latere vertalingen hebben ‘korenbrand’.

Hag 2:17 (2:18) Ik sloeg u met korenbrand en met meeldauw en met hagel, al het werk van uw handen, maar u [keerde] u niet naar Mij, spreekt de HEERE. (HSV)

Bron

Van Dale's Groot woordenboek der Nederlandse taal (13e uitgave), digitale versie, jaar 2000.