Brief van Judas
Schrijver, adressering en datering
Schrijver van deze brief is "Judas, een dienstknecht van Jezus Christus en een broer van Jakobus." (zie Matt. 13:55 en Marc. 6:3.) Het gaat hier dus om een jongere broer van Jezus. Net als Jakobus was hij niet één van de twaalf apostelen, maar een gewone discipel. De manier waarop hij in vs. 17 over de apostelen schrijft bevestigt deze veronderstelling.
Judas , zo blijkt uit zijn brief was een zeer rechtlijnig man, vurig van geest en vol profetisch enthousiasme. Toch klopt achter zijn keiharde benadering een warm en liefhebbend hart, let op de 3x voorkomende term "geliefden" (3, 17+20.)
Waarschijnlijk is deze brief geschreven rond 69 daar hij refereert aan de 2e Petrusbrief, die na 66 na Chr. is geschreven.
De Judasbrief is niet geschreven aan een specifieke gemeente of persoon, maar "aan de geroepenen die in God de vader geliefd..... zijn." Daarom wordt de brief een "algemene zendbrief" genoemd. Uit de brief is ook niet op te maken waar Judas de brief heeft geschreven.
Doel van de brief
Hoewel hij in vs. 3 aangeeft dat hij wil schrijven over de redding, wordt hij blijkbaar door de Geest ertoe aangezet zijn thema te veranderen en een dringend pleidooi te houden om temidden van verdrukking en dwaalleer te volharden in het geloof zoals dat door de apostelen aan hen was overgeleverd.
In heftige bewoordingen stelt hij het gedrag en de aard van de dwaalleraars aan de kaak.
De brief van Judas is een van de meest ernstige gedeelten uit de Bijbel. Aan de hand van de geschiedenis over gevallen engelen en afvallige mensen, zoals Kaïn, de inwoners van Sodom, het opstandige Israël, de geldgierige Bileam, de opstandige Korach, trekt hij deze lijn door naar zijn tijd en zegt deze personen het oordeel aan.
Opvallende zaken
Judas is het enige bijbelboek dat spreekt over de strijd om het lichaam van Mozes (9) en de profetie van Henoch. (14+15.) Judas heeft blijkbaar gebruik gemaakt van geschriften uit de joodse traditie.
Uit de christelijke traditie is weinig bekend over Judas, wel over zijn kleinzoons, die rond het jaar 100 leiders waren van christengemeenten in het land Israël.
De boodschap
De strijd tegen het toegeven aan niet christelijke leringen moet tot het uiterste gevoerd worden. Een leven dicht bij God is daartie de beste bescherming. De geschiedenis toont aan dat dwaalleraars uiteindelijk niet onbestraft zijn gebleven.
Sleutelwoord van de brief is "bewaren." Het denkbeeld van bewaring vinden we terug in deze passages:
vs. 1-2 De gelovigen worden in de Heer Jezus Christus bewaard.
vs. 3-4 Bewaar het geloof dat jullie is overgeleverd.
vs. 5-7 Afgedwaalden worden bewaard tot het oordeel.
vs. 8-19 Voorbeelden van mensen die het geloof niet hebben bewaard.
vs. 20-23 Opdracht om jezelf te bewaren in de liefde van God.
vs. 24-25 Jezus Christus kan ons voor struikelen bewaren.
Samenvatting en indeling
De globale indeling van de brief is:
vs. 1-2 Inleiding.
vs. 3-23 Waarschuwingen tegen afdwalen.
vs. 24-25 Slot.