Brief van Paulus aan de Romeinen

De brief van Paulus aan de Romeinen, kortweg Romeinenbrief of Romeinen, is een brief van de apostel Paulus aan de gelovigen in Rome. De brief is opgenomen in het Nieuwe Testament en is van alle brieven van Paulus die we kennen de langste. Hij bevat een algemene, systematische uiteenzetting van het christelijk geloof. Hierdoor heeft de brief een universeel karakter.

Auteur, aanleiding, datering

Paulus op een schilderij van Rembrandt.

Paulus kende de gemeente te Rome, de hoofdstad van het Romeinse rijk, niet persoonlijk. Hij had de gemeente niet zelf gesticht en was er nooit geweest, hoewel hij dat laatste graag had gewild (1:13; 15:22v). Hij had goede dingen over de gelovigen vernomen (1:8), maar wist waarschijnlijk van het leerstellige geschil tussen Joodse en heidense christenen met betrekking tot de rol van de Mozaïsche wet.

Hij schrijft de brief omdat hij de Romeinse heiligen verlangt te dienen met het evangelie (1:15) en om zijn voorgenomen bezoek op doorreis naar Spanje aan te kondigen. Want hij hoopte na zijn bezoek aan Jeruzalem via Rome naar Spanje te reizen (15:23-24).

Deze brief werd vanuit Korinthe geschreven (zie 15:25v; 16:1,23; Hand. 20:3). Paulus verbleef toen tijdens zijn derde zendingsreis ten huize van de welgestelde Gajus, een christen bij wie zowel de gemeente te Korinthe als Paulus zelf gastvrij was ontvangen (16:23). Paulus dicteerde de brief aan zijn medewerker Tertius (16:22). De brief werd waarschijnlijk bezorgd door Febe, een diacones van de gemeente te Kenchreeën (16:1-2).

Deze brief werd geschreven in 55/56 of 57/58 na Christus.

Boodschap

De brief bevat in aansluiting op de evangeliën een fundamentele uiteenzetting over de mens in zijn persoonlijke verantwoordelijkheid tegenover God en een systematische uiteenzetting over de betekenis van Christus dood en opstanding. Door de zonde schiet de mensheid tekort tegenover God en hebben zij het oordeel verdiend. God bewees zijn liefde door zijn Zoon te zenden. Door genade mogen we het eeuwige leven ontvangen. Een christen is door de doop met Christus verbonden in zijn dood en opstanding, daarom dood voor de zonde en levend voor God in Christus.

De sleutelverzen van de Romeinen brief zijn hoofdstuk 1:16-17.

Praktisch laat Paulus in de brief zien hoe een christen moet leven vanuit de liefde. Hij laat zien hoe je met onderlinge verschillen moet omgaan. Als je door je houding, daden of woorden een broeder of zuster zou kunnen kwetsen, is het goed om jezelf dingen te ontzeggen om je medegelovige tegemoet te komen. Anderen veroordelen of minachten wordt fel afgewezen, we zullen tegenover God verantwoording moeten afleggen van onze woorden en daden.

Plaats in de Bijbel

Paulus haalt in deze brief veel teksten en voorbeelden uit het Oude Testament aan, die hij gebruikt om zijn onderwijs te ondersteunen. Het laat Gods grote heilsplan zien voor Israël, voor de gelovigen uit de heidenen en tenslotte opnieuw voor Israël.

Indeling

We kunnen de brief globaal verdelen in twee hoofddelen:

1. Hoofdstukken 1-11       leerstellig onderwijs.
2. Hoofdstukken 12-16     praktisch onderwijs.

We kunnen de brief ook in drieën verdelen:

1. Rom. 1:1-8:39       Uitleg van het evangelie van Jezus Christus.
2. Rom. 9:1-11:36     Gods plan met Israël.
3. Rom. 12:1-16:27   Praktische toepassing van het evangelie.

Stemmen over de brief

De brief is vanaf het allereerste begin van het christendom beschouwd als Paulus' meesterwerk.

Van de bekende prediker Chrysostomus werd gezegd dat hij de brief wekelijks helemaal door las.

Calvijn heeft van de brief gezegd dat deze "de deur opende tot alle schatten in de heilige schrift."

Luther noemde de brief: "het hoofdboek van het Nieuwe Testament en het zuiverste evangelie."

Melanchton schreef het eigenhandig tot twee maal toe helemaal over om zich de inhoud meester te maken.

Godet noemde het "de cathedraal van het christelijk geloof."