Damascus

Damascus (Arabisch: Dimashq ash-Sham; Frans: Damas), ook geschreven Damaskus, is de hoofdstad van Syrië. De stad telt ongeveer 1,7 miljoen inwoners (1995, 2007) en is daarmee de grootste stad van het land. De inwoners heten Damasceners of Damascenen. De apostel Paulus werd in Damascus gedoopt (Hand. 9:18). 

Damascus, 'de stad van de Damascénen' (2 Cor. 11:32), ligt in de vlakte ten oosten van de berg Hermon.

Damascus behoort tot de oudste steden van de wereld. Van de stad is al sprake in het derde millennium voor Christus. Zij is de oudste ononderbroken bewoonde stad van de wereld. Wel werd de stad in 732 v.C. veroverd door Assyrië, waarna de stad werd geplunderd en de bevolking gevankelijk werd weggevoerd. Het is een oude handelsstad. De muur om de oude binnenstad dateert uit de Romeinse tijd.

Saulus, een ijveraar voor God, vervolgde de christenen tot in Damascus, dat 205 km noordoostelijk van Jeruzalem ligt. Hij kwam uit Jeruzalem om christenen te arresteren, maar onderweg kwam de Heer Jezus hem tegen.

Hnd 22:4 en ik heb deze Weg vervolgd tot de dood toe, terwijl ik zowel mannen als vrouwen boeide en in gevangenissen overleverde, Hnd 22:5 zoals ook de hogepriester van mij kan getuigen en de hele raad der oudsten, van wie ik ook brieven aan de broeders heb ontvangen, en ik ben naar Damaskus gereisd om ook hen die daar waren, geboeid naar Jeruzalem te brengen, opdat zij gestraft zouden worden. Hnd 22:6 Het gebeurde mij echter, terwijl ik reisde en Damaskus naderde, dat omstreeks de middag plotseling uit de hemel een fel licht mij omstraalde. Hnd 22:7 En ik viel op de grond en hoorde een stem tot mij zeggen: Saul, Saul, waarom vervolg je Mij? (TELOS)

In Damascus is een straat die gelijk zou zijn aan de straat De Rechte waar Ananias de bekeerling Saulus ontmoette, die door de Heer Jezus op het rechte pad was gebracht.

De weeftechniek genaamd Damast is afgeleid van de stadsnaam Damascus.

Geschiedenis

De oudste verwijzing naar de stad is op de oude kleitabletten met spijkerschrift die in de oude Syrische stad Ebla zijn gevonden. Blijkens deze kleitabletten bestond Damascus al in het derde millennium voor Christus.

De oudste overblijfselen van Damascus dateren van ongeveer 2500 v.Chr.

Op een tell ca. 15 km ten zuidoosten van Damascus zijn resten gevonden die teruggaan tot 1700 v.C. en ouder.

Ongeveer 1475 wordt de naam Di-ms-qu zover bekend voor het eerst vermeld in een lijst van Syrische steden, door de Egyptische farao Thoetmozes III veroverd.

Vanaf de 12de eeuw v.C. vormde Damascus het centrum van een Aramees rijk, waarvan de Bijbel (Oude Testament) de lotgevallen in zijn verhouding tot Israël vermeldt.

In de 1e helft van de 10e eeuw v. Chr. maakt Israëls koning David Syrië schatplichtig (vgl. 2 Sam. 8:10 vv.)

Ca. 950 v.C. weet de Syrische koning Rezon de onafhankelijkheid ten opzichte van Israël te herwinnen (vgl. 1 Kon. 11:23). Hij sticht een machtige dynastie.

Damascus was de hoofdstad van het rijk der Arameeërs in de 9e eeuw v.Chr.

Jesaja, die leefde in de periode ca. 767 - 687 v.C., profeteerde een last van Damascus (Jes. 17:1-3), een zware en droevige profetie over de stad; zie verderop.

Jes 17:1 De last van Damaskus. Ziet, Damaskus zal weggenomen worden, dat zij geen stad meer zij, maar zij zal een vervallen steenhoop zijn. Jes 17:2 De steden van Aroer zullen verlaten worden; voor de kudden zullen zij wezen, die zullen [daar] nederliggen, en niemand zal ze verschrikken. Jes 17:3 En de vesting zal ophouden van Efraïm, en het koninkrijk van Damaskus, en het overblijfsel der Syriers; zij zullen zijn gelijk de heerlijkheid der kinderen Israëls, spreekt de HEERE der heirscharen. (SV)

In tal van oorlogen, met afwisselend geluk gevoerd, pogen de koningen van Damascus de zuidelijke koninkrijken Israël en Juda te onderwerpen, totdat in 732 v.C. de Assyrische koning Tiglatpileser III Damascus verovert.

8e eeuw, 2e helft: Efraim (tientstammenrijk) en Syrie spannen samen tegen Juda. Koning Achaz’ van Juda doet een roep om hulp tegen het verbond van Syrië met Israël. Daarop doen de Assyriërs een reeks invallen waarbij Damascus geplunderd wordt en de Syrische koning Rezin omkomt.

Jeremia (2e helft van de 7e en 1e helft 6e eeuw v.C.) sprak een profetie tegen Damaskus (Jer. 49:23).

Jer 49:23 Tegen Damaskus. Beschaamd is Hamath en Arpad; omdat zij een boos gerucht gehoord hebben, zijn zij gesmolten; bij de zee is bekommernis, men kan er niet rusten. Jer 49:24  Damaskus is slap geworden, zij heeft zich gewend, om te vluchten, en siddering heeft haar aangegrepen; benauwdheid en smarten als van een barende [vrouw] hebben haar bevangen; Jer 49:25  Hoe is de beroemde stad niet gelaten, de stad Mijner vrolijkheid! Jer 49:26  Daarom zullen haar jongelingen vallen op haar straten; en al [haar] krijgslieden zullen te dien dage nedergehouwen worden, spreekt de HEERE der heirscharen. Jer 49:27  En Ik zal een vuur aansteken in den muur van Damaskus, en het zal Benhadads paleizen verteren. (SV)

732 v.C.: Damascus wordt veroverd door de Assyriërs met hun koning Tiglat-Pileser III. De Syrische koning Rezin wordt terechtgesteld. De inwoners worden gevankelijk weggevoerd.

2Kon 16:7 Achaz nu zond boden tot Tiglath-pilezer, den koning van Assyrie, zeggende: Ik ben uw knecht en uw zoon; kom op, en verlos mij uit de hand van den koning van Syrië, en uit de hand van den koning van Israël, die zich tegen mij opmaken. 2Kon 16:8 En Achaz nam het zilver en het goud, dat in het huis des HEEREN, en in de schatten van het huis des konings gevonden werd, en hij zond den koning van Assyrie een geschenk. 2Kon 16:9 Zo hoorde de koning van Assyrie naar hem; want de koning van Assyrie toog op tegen Damaskus, en nam haar in, en voerde hen gevankelijk naar Kir, en hij doodde Rezin. (SV)

Tiglatpileser maakt Syrië tot een provincie van het Assyrische rijk. Omstreeks die tijd of daarna (in het sterfjaar van Achaz of later) ontvangt de Judese profeet Jesaja een ernstige rechterlijke Godsspraak over Damascus (Jes. 17):

Jes 17:1 De last van Damaskus. Ziet, Damaskus zal weggenomen worden, dat zij geen stad meer zij, maar zij zal een vervallen steenhoop zijn. Jes 17:2 De steden van Aroer zullen verlaten worden; voor de kudden zullen zij wezen, die zullen [daar] nederliggen, en niemand zal ze verschrikken. Jes 17:3 En de vesting zal ophouden van Efraïm, en het koninkrijk van Damaskus, en het overblijfsel der Syriers; zij zullen zijn gelijk de heerlijkheid der kinderen Israëls, spreekt de HEERE der heirscharen. (SV)

Later wordt de stad Damascus een deel van het Nieuw-Babylonische Rijk en weer later van het Perzische rijk.

333/332 v.C.: Het Griekse leger van Alexander de Grote verovert de stad: door verraad valt Damascus in handen van Parmenio, Alexanders veldoverste.

Na de verovering door de Macedoniërs staat Damascus gedurende zo'n duizend jaar onder de invloed van de Griekse en Romeinse culturen.

64 v.C.: Syrie met Damascus wordt een Romeinse provincie. In de Romeinse tijd wordt een muur om de stad gebouwd.

37 n.C.: de Nabateeën krijgen zeggenschap over de stad (vgl. 2 Kor. 11:32).

In de eerste eeuw na Christus waren er volgens het Nieuwe Testament chirstenen, Joden en synagogen in Damascus. Op weg naar Damascus om daar christenen te arresteren, ontving de farizeeer Saulus een hemels gezicht waarin de Heer Jezus hem verscheen en zijn plan verijdelde. In een straat genoemd De Rechte ontmoette Ananias de bekeerling Saulus. Na zijn bekering begon Saulus, die later als Paulus bekend werd, in Damascus te prediken dat Jezus de beloofde Massias en de Zoon van God is (Hand. 9:1-27).

635 n.C. wordt de stad door de Arabische Omajjaden veroverd.

661- 750 is Damascus gedurende bijna een eeuw de hoofdstad van het Arabische Rijk onder de dynastie der Omajjaden. De kalief, afkomstig uit dezelfde dynastie, heeft in Damascus zijn zetel. In die tijd worden er diverse grote moskeeën gebouwd, waarvan de Omajjadenmoskee verreweg de belangrijkste is.

750: de Omajjaden worden verslagen door de Abbasiden, waarna Damascus haar functie als rijkshoofdstad aan Bagdad verliest.

1260 veroveren de Mongolen en daarna de uit Egypte afkomstige Mammelukken de stad.

1407: Damascus wordt verwoest door de Mongolen

1516: Damascus wordt door de Turken van het Ottomaanse rijk veroverd op de Perzen. Het Ottomaanse Rijk bestond van de 14e tot begin 20e eeuw. Damascus bleef onder Ottomaans bewind tot de Eerste Wereldoorlog.

1852:

Aanzicht van Damascus. Schilderij door Eduard Hildebrandt (1852).

1914-1918: In de Eerste Wereldoorlog verovert Generaal Allenby namens het Verenigd Koninkrijk, gesteund door Arabische troepen, de stad.

1918: Na de ondergang van de Turkse heerschappij van de Ottomanen wordt Damascus de hoofdstad van het Franse mandaatgebied Syrië. Sinds 1918 wordt de stad weer het zelfstandige en welvarende middelpunt van Syrië.

1946: De Fransen verlaten de stad. Damascus wordt de hoofdstad van het onafhankelijke Syrië.

2011: In maart ontbranden in Syrie, in navolging van volksopstanden elders in de Arabische wereld, ernstige onlusten, uit ongenoegen met het regiem van Assad. De onlusten ontaarden daarna in een burgeroorlog, waarin ook Damascus een strijdtoneel wordt.

2013: In de stad wordt tijdens de burgeroorlog gifgas ingezet.

Verwoesting van Damascus

In de dagen van Uzzia en de drie opvolgende koningen van Juda, dat is in de 80-jarige periode van 767 tot 687 v. Chr., trad de profeet Jesaja op. Van hem is een 'last van Damascus', dat is een zware en droevige profetie over de stad.

Jes 17:1 De last van Damaskus. Ziet, Damaskus zal weggenomen worden, dat zij geen stad meer zij, maar zij zal een vervallen steenhoop zijn. Jes 17:2 De steden van Aroër zullen verlaten worden; voor de kudden zullen zij wezen, die zullen [daar] nederliggen, en niemand zal ze verschrikken. Jes 17:3 En de vesting zal ophouden van Efraïm, en het koninkrijk van Damaskus, en het overblijfsel der Syriërs; zij zullen zijn gelijk de heerlijkheid der kinderen Israëls, spreekt de HEERE der heirscharen. (... ) Jes 17:9  Te dien dage zullen zijn sterke steden zijn, als een verlaten struik, en opperste tak, welke zij verlaten hebben, om der kinderen Israëls wil, hoewel daar verwoesting zal wezen. (...) Jes 17:14  Ten tijde des avonds, ziet, zo is er verschrikking, eer het morgen is, is hij er niet meer. Dit is het deel dergenen, die ons beroven, en het lot dergenen, die ons plunderen. (SV)

Zie het commentaar op Jesaja 17. Damascus zal in één klap weggenomen worden (1, 14).

Is deze profetie vervuld? Hoofdstuk 17 gaat vooral over Israël en het woeden der volken. Damascus als stad bestaat vandaag de dag nog steeds. Over de vervulling van deze oude profetie is dan ook verschil van mening. Er zijn drie mogelijkheden:

1. De profetie is geheel vervuld;
2. De profetie is geheel onvervuld;
3. De profetie is gedeeltelijk vervuld.

Ad 1 en 3. Sommige uitleggers zien een gehele of gedeeltelijke vervulling in de verovering, plundering en wegvoering van de stad door de Assyrische koning Pul (= Tiglathpileser III) in 732 v.C.

2Kon 16:7 Achaz nu zond boden tot Tiglath-pilezer, den koning van Assyrie, zeggende: Ik ben uw knecht en uw zoon; kom op, en verlos mij uit de hand van den koning van Syrië, en uit de hand van den koning van Israël, die zich tegen mij opmaken. 2Kon 16:8 En Achaz nam het zilver en het goud, dat in het huis des HEEREN, en in de schatten van het huis des konings gevonden werd, en hij zond den koning van Assyrië een geschenk. 2Kon 16:9 Zo hoorde de koning van Assyrie naar hem; want de koning van Assyrie toog op tegen Damaskus, en nam haar in, en voerde hen gevankelijk naar Kir, en hij doodde Rezin. (SV)

Onduidelijk is of het oordeel 'dat zij geen stad meer zij' (Jes. 17:1) inhoudt een voorgoed dan wel tijdelijk ophouden stad te zijn. Is de voorzegde toestand van 'een vervallen puinhoop' een tijdelijke of een blijvende?

Tegen deze opvatting is ingebracht dat Damascus verwoest zal worden, niet door de Assyriërs, maar volgens Jes. 17:9 door de kinderen Israëls. Bovendien sprak Jeremia (7e eeuw v.C.; Jesaja profeteerde in de 8e eeuw v.C.) een profetie tegen Damascus, de stad die blijkbaar nog bestond (Jer. 49:23-27).

Ad 2. Sommige uitleggers stellen dat, aangezien Damascus nog steeds bestaat, de profetie van Jesaja 17 nog vervuld moet worden. Misschien zal dit gebeuren door en in een oorlog met Israël, waarbij trouwens ook Israël zware verliezen zal lijden.

De bedreiging tegen Damaskus schijnt deels vervuld en wacht nog een eindvervulling. Hoofdstuk 17 bevat elementen die naar toekomstige gebeurtenissen schijnen heen te wijzen: Jakob zal wegteren, een overblijfsel ('nalezing') zal bestaan, de mens zal zien op zijn Maker, het oordeel over de vele volken die Israël uitplunderen.

Jes 17:7 Op die dag zal de mens de blik richten op Hem Die hem gemaakt heeft, en zijn ogen zullen zien op de Heilige van Israël. Jes 17:8 Dan zal hij de blik niet richten op de altaren, het werk van zijn handen. En naar wat zijn vingers gemaakt hebben, zal hij niet kijken: de gewijde palen en de wierookaltaren. (HSV)

Volgens een uitlegger zal de verwoesting van Damascus de aanleiding zijn tot de invasie door Rusland en zijn toekomstige bondgenoten volgens Ez. 38. Anderen echter zien voor deze invasie eerst nog andere profetieën in vervulling gaan.

Meer informatie

Hal Lindsey isaiah 17 and psalm 83 Destruction of Damascus. Youtube.com: carlos sandoval, 5 sept. 2013. Duur: 12 min. 3 sec. Voordracht van Hal Lindsey over de verwoesting van Damascus in verband met Psalm 83.

Bill Salus: Isaiah's Prophecy Unfolding. Youtube.com: Prophecy in the News, 31 maart 2016. Gesprek van gastheer Kevin Clarkson met Bill Salus over de voorzegde verwoesting van Damascus en over een voorzegging aangaande Jordanië. Duur: 10 min 36 sec.

Destruction of Damascus in Isaiah 17. Youtube.com: Prophecy Depot Ministries Bill Salus, 11 juni 2022. Duur: 14 min. 37 sec. Gesprek met Bill Salus over de voorzegde verwoesting van Damascus en een enkele andere profetie van een gebeurtenis die z.i. vóór de 7-jarige verdrukking zal plaatsvinden.

Meer informatie

• Artikel Damascus op Cafe-Syria.com
• Artikel Damascus op Wikipedia.nl

Bronnen

• Artikel Damascus op Cafe-Syria.com
• Artikel Damascus op Wikipedia.nl
• 'Damascus', Microsoft Encarta Winkler Prins Encyclopedie 2007.