Jakobus

Jakobus is de naam van vier verschillende mannen in het Nieuwe Testament.

De naam in de Griekse grondtekst van het Nieuwe Testament is Ιακωβος, Iakobos (klemtoon op de eerste lettergreep), de Griekse vorm van Jakob. De naam betekent "hielenlichter" en wordt 42x genoemd in het Nieuwe Testament. Het Strongnummer is 2385.

De volgende personen in het Nieuwe Testament heten Jakobus:

1. Jakobus, de zoon van Zebedeüs. Een apostel en broer van de apostel Johannes. Hij stierf al heel jong als martelaar, gedood door Herodes (Hand. 12:2.). Hij wordt Jakobus de oudere genoemd, ter onderscheiding van zijn andere naamgenoten.
2. Jakobus, de zoon van Alfeüs. Een apostel van Jezus over wie verder weinig bekend is. Hij wordt Jacobus de jongere genoemd, ter onderscheiding van Jacobus de broer van Johannes.
3. Jakobus, de halfbroer van de Heer Jezus. Aanvankelijk stelde hij zich te weer tegen Jezus en zijn leer. Na zijn opstanding verscheen Jezus aan hem (1 Kor. 15:7) en sindsdien maakte hij deel uit van de discipelkring. (Hand. 1:14.) Hij werd een vooraanstaand leider van de christengemeente te Jeruzalem. Volgens verslagen van Flavius Josefus, zou hij in 62 na Christus als martelaar zijn gestorven.
4. Jakobus, de vader van de apostel Judas. Over hem is verder niets bekend.

Bron

Grieks-Nederlands Lexicon, onderdeel van de Online Bible, een uitgave van Importantia.