Barabbas
Barabbas was een rover die wegens oproer en moord in de gevangenis was geworpen. Hij was de gevangene die in plaats van de Heer Jezus in vrijheid werd gesteld door de Romeinse stadhouder.
Schriftplaatsen. Van hem staat geschreven in Matth. 27:16v; Marc. 15:7v; Luc. 23:18 vv.; Joh. 18:40.
Naam. Zijn naam betekent 'zoon van Abba', d.w.z. 'zoon van vader' of 'vaderszoon'. Volgens een deel der bijbelhandschriften heette hij eigenlijk Jezus Barabbas, en het is zeer wel mogelijk, dat juist deze overeenkomst van naam de priesters het eerst op het denkbeeld bracht om die man tegenover de Heiland te plaatsen. Latere afschrijvers van het Nieuwe Testament lieten dan de naam 'Jezus' uit 'Jezus Barabbas' weg.
Misdaad. Barabbas werd gevangen genomen, omdat hij betrokken was bij een oproer en een moord, Luc. 23:19, 25. Johannes noemt hem 'een rover', Joh. 18:40.
Lu 23:19 Deze was wegens een oproer dat in de stad had plaatsgevonden, en wegens moord in de gevangenis geworpen. (TELOS)
Joh 18:40 Zij dan riepen opnieuw en zeiden: Niet Hem, maar Barabbas! Barabbas nu was een rover. (TELOS)
Vrijlating. Johannes Bij het verhoor van Jezus voor Pilatus beriep deze landvoogd zich op een gewoonte van onzekere oorsprong (volgens sommigen wijst het woord van Pilatus „Gij hebt een gewoonte dat" enz. op een Joodse oorsprong), bij de Romeinse stadhouder van Judea in gebruik om op Pasen een gevangene vrij te laten, dien het volk wilde. De landvoogd trachtte hierdoor de beslissing van Jezus' lot van zich af te schuiven en met behulp van het volk de Heiland uit de handen van de overpriesters te redden. Tevergeefs. Deze overreedden het volk, dat zij Barabbas zouden kiezen, die kort te voren gevangen was genomen.Daarop liet Pilatus Barabbas los.
Lu 23:25 Hij nu liet hem los die wegens oproer en moord in de gevangenis was geworpen, die zij eisten; Jezus echter leverde hij over aan hun wil. (TELOS)
Toen het volk de oproermaker en moordenaar boven de Verlosser verkoos, besliste het over zijn toekomst. De Messiasmoord zou desastreuze gevolgen voor Israël hebben.
Een Sicariër? In die tijd waren er duizenden bandieten, Sicariën, ook gespeld Sicarii of Sicariërs, ('dolkmannen', dat zijn lieden met de dolk), die niet slechts roven pleegden maar ook voortdurend kleine oorlogen met de Romeinen voerden. Misschien was Barabbas, gevangengenomen bij een oproer (!) en moord, één van hen en bezat hij meer dan andere gevangenen de sympathie van het volk, zodat het niet moeilijk viel om de hartstochten voor hem in beweging to brengen ten nadele van de zachtmoedige Heiland, die voor de staatkundige bevrijding van het volk nooit iets had willen doen.
Bron
In de eerste versie van dit artikel is tekst verwerkt uit: Ed. Rhiem, C.H. van Rhijn (red.), Bijbelsch woordenboek voor ontwikkelde lezers der Heilige Schriften, s.v. Barabbas. Utrecht: Kemink & Zoon, z.j.