Joas (koning van Israël)

Joas was de twaalfde koning van het noorderrijk Israël.

Over de naam Joas en zijn naamgenoten, zie artikel Joas.

Hij was de zoon en opvolger van Joahaz, koning van Israël. Hij regeerde gedurende 16 jaren, van het jaar 797 — 780 vóór Christus.

Zijn regering was roemvol door de afwerping van het Syrische juk en de nederlaag van Amazia. De machtige Hazaël had bijna geheel het rijk in slaafse onderwerping aan zijn macht gebracht, en treurig was de toestand van het land, toen Joas de troon beklom. Maar spoedig slaagde hij in de verdrijving van de vijanden, wier legermacht hij te Afek in de vlakte van Jizreël geheel versloeg en wier overheersing hij door nog twee overwinningen ten enenmale deed eindigen.

Wel laat het zich niet loochenen, dat de dood van Hazaël voor zijn ondernemingen zeer bevorderlijk was, maar de grondoorzaak van zijn welslagen lag in zijn geloof en godsvrucht. Zondigde hij op het voetspoor van al zijn voorgangers door de handhaving van de kalverendienst, hij stelde evenwel grote prijs op de vriendschap van Elisa en zag met droefheif het einde van de man Gods naderen. In een zinnebeeld voorspelde de profeet hem zijn zegepralen op de Syriêrs en zou hem graag nog grotere roem verkondigd hebben, als zijn volharding en zijn geloof slechts groter geweest was. Elisa had waarheid gesproken. Weldra rustte Joas op zijn lauweren en zette de krijg tegen de Syriërs niet voort. Als hij het gedaan had, de Moabieten zouden hem wel niet verontrust hebben; nu namen zij enige steden van Ruben in, en staken zelfs de Jordaan over, om stroop- en plundertochten in het land te doen. Maar nog eenmaal ontwaakte de zucht naar krijgsroem in Israël's vorst. Met 100.000 man gehuurde troepen van het rijk der tien stammen had Amazia van Juda Edom ten onder gebracht en wilde daarna op Joas wraak nemen, daar deze die grenzen van zijn gebied weer tot Beth-horon uitgebreid en zodoende enige steden aan Juda ontnomen had. Deze plaatsen waren op Joahaz door Joas van Juda veroverd geworden. Dit straffeloos te laten geschieden, gedoogde de hoogmoed van Amazia niet. Joas waarschuwde hem vruchteloos.

Derhalve kwam het tot een veldslag te Beth-semes. Joas versloeg hem, nam hem gevangen, en trok de hoofdstad als veroveraar binnen. Zwaar drukte zijn hand op Juda. Jeruzalem werd voor een deel ontmanteld, daar hij haar muren van de poort van Efraïm tot aan de hoekpoort, derhalve aan de noordzijde, afbrak. Voorts nam hij de heilige vaten en de schatten van de koning weg en voerde gijzelaars met zich als waarborg voor de nakoming van de gestelde vredesvoorwaarden. Met eer en roem is Joas gestorven. Hij was een van de weinige koningen van Israël, die een natuurlijke dood stierven.