Josafat

Josafat (= Jhwh geeft geoordeeld), ook geschreven Josaphat, is de naam van verschillende mannen in het Oude Testament. De bekendste is koning Josafat van Juda.

De naam verwijst naar:

1. een der helden van David;
2. een priester, tijdgenoot van David;
3. zoon van Ahilud; kanselier van David en later van Salomo; 2 Sam. 20:24
4. een der twaalf bestelmeesters van Salomo;
5. zoon en opvolger van Asa, koning van Juda.

Koning Josafat van Juda

Josafat was een zoon van Asa, koning van Juda. Hij kwam in zijn 35ste jaar tot de regering, en deed wat welbehaaglijk was in de ogen van God, waarom ook zijn ondernemingen gelukten, en niemand het waagde hem te verontrusten; zelfs Filistijnen en Arabieren brachten hem schatting. Hij versterkte de grenzen, verbeterde de Godsdienst; stelde een hoog gerechtshof in de hoofdstad in, zocht de scheepvaart uit te breiden, en maakte betere schikkingen in burger-, krijgs- en rechtszaken.

Zijn zoon Joram trouwde de dochter van Achab; doch door deze verzwagering verleidde Achab hem tot een ongelukkige veldtocht tegen de Syriërs.

Toen de Moabieten, Ammonieten en een deel van Edomieten hem wilden beoorlogen, liet hij een algemene vastendag uitroepen, deed een vurig gebed tot God en hij werd verhoord, zodat hij op de vierde dag reeds reden had, een dankdag voor de wonderbare redding in het dal Beracha te houden. Het dal werd hierom ook Dankdal genoemd.

Rehabeam regeerde 25 jaren, 1 Kon. 22:41-51; 2 Kron 17-20.

Bron

P.J. Gouda Quint, Woordenboek des Bijbels, inzonderheid ten gebruike bij de Statenvertaling. Haarlem: De erven F. Bohn, 1866. Tekst van het lemma 'Josaphat' is op 31 maart 2017 verwerkt.

S.J. van Ronkel, Woordenboek der eigennamen, naar hunne eerste spelling en oorspronkelijke uitspraak met eene korte beschrijving de personen, landen en plaatsen, in het Oude Testament voorkomende, en voor het grootste gedeelte ook etymologisch behandeld. (Groningen: M. Smit, 1835) s.v. Josaphat. Hieruit is op 31 maart 2017 tekst genomen en verwerkt.