Kabul
Kabul (= als niets), ook geschreven Kavoel[1] of Kaboel, is een plaatsnaam genoemd in het Oude Testament.
Het Strongnummer is 03521. De Hebreeuwse naam is כבול, Kaboel of Kavoel. De betekenis is niet zeker, misschien een woordspeling op kebal[2], ‘als niets’. Het woord komt 2x voor in de Bijbel: zie hieronder. De Engelse King James vertaling heeft 'Cabul'.
Twee plaatsen worden Kabul genoemd:
1. Een stad op de grens van Aser; ongeveer 16 km oostwaarts verwijderd van Akko; de moderne Arabische plaats ‘Kabul’.
Joz 19:27 En wendt zich tegen den opgang der zon naar Beth-dagon, en reikt aan Zebulon, en aan het dal Jiftha-el noordwaarts naar Beth-emek, en Nehiel, en komt uit tot Kabul ter linkerhand; (SV)
2) Een landstreek in Galiléa, waarin 20 steden lagen die Salomo aan koning Hiram van Tyrus schonk. Ze waren niet recht in zijn ogen en heette dat land minachtend ‘Kabul’. Aan koning Salomo van Israël liet hij boodschappen:
1Kon 9:13 ... Wat zijn dat voor steden die u mij gegeven hebt, mijn broeder? En hij noemde ze het land Kabul, zoals het tot op deze dag heet. (HSV)
Bron
Hebreeuws-Nederlands Lexicon, onderdeel van de Online Bible, een uitgave van Importantia.