Last

Last is een woord dat in de Bijbel (Statenvertaling) in verschillende betekenissen voorkomt.

Taak, opdracht. Jezus zegt in Matth. 11:30 : „mijn last is licht." De Heer bedoelt hetgeen hij zijn discipel opdraagt, oplegt, de dienst aan Hem, geleid door zijn genade. Want Zijn geboden zijn „niet moeilijk en zwaar" (1 Joh. 5: 3). Bij Hem vindt de ziel bovendien rust vindt en is het haar bij Hem wel te moede. Daarom roept Hij tot Zich alle belasten, die onder het juk van de farizeïsche inzettingen zuchten. Maar ook zij die onder de last der zonde, onder de last van de aanklagende en verdoemende wet zuchten en geen rust kunnen vinden. In Luk. 11: 46 noemt hij de farizeïsche inzettingen „ondraaglijke lasten".

Godsspraak. Bij de profeten van het Oude Testament vinden wij last (Statenvertaling, Herziene Statenvertaling) in de zin van Godspraak. (bijv. Jes. 13:1; Ezech. 12: 10; Hab. 1: 1).

Jes 13:1  De last van Babel, dien Jesaja, de zoon van Amoz, gezien heeft. (SV)

Jes 13:1  De last over Babel, die Jesaja, de zoon van Amoz, gezien heeft. (HSV)

Jes 13:1  De Godsspraak over Babel, die Jesaja, de zoon van Amoz, aanschouwd heeft. (NBG51)

Deze fontein en sculptuur in Hoogeveen (Nederland) draagt de naam "Draagt elkanders lasten".

Lastige (levens)opgave. In Gal. 6:2 vinden wij de opdracht om elkaars laten te dragen.

Ga 6:2  Draagt elkaars lasten, en zo zult u de wet van Christus vervullen. (Telos)

Draagt last, op geestelijk en lichamelijk gebied, die de naaste drukt. Neemt het op uw schouders alsof het uw eigen last was; probeer het even ernstig uit de weg te ruimen, alsof het uzelf persoonlijk aanging en vervul zo, door elkaar te helpen dragen, de wet van Christus.

Bronnen

H. Zeller, Bijbelsch Woordenboek voor het Christelijke volk. Tweede deel K - Z. ('s Gravenhage: M.J. Visser, 1872) s.v. Last. De tekst van dit lemma is op 20 feb. 2020 onder wijziging verwerkt.