Manasse (koning)

Manasse was koning van Juda, die Hizkia opvolgde

Op twaalfiarige leeftijd volgde hij zijn vader Hizkia. Hij regeerde gedurende 55 jaren, van het jaar 698 tot 642 vóór Chr.  

Hij was een van de meest goddeloze vorsten, die Juda ooit gehad heeft. Hij vergenoegde de zich niet alleen, om het werk van de vrome Hizkia ongedaan te maken en de herleefden ijver voor de eer en dienst van Jhwh uit te blussen, maar stelde er ook prijs op zoveel mogelijk alle soorten van afgoderij op Israëls bodem over te planten. Zijn eigen zoon offerde hij aan de afschuwelijke Moloch. De tempel beroofde hij van de ark van het verbond en bezigde hem voor de dienst van de valse goden.

Dit alles ging met schandelijke zedeloosheid gepaard. De godvruchtigen, die zich aan al deze snode maatregelen, die onfeilbaar Juda's ondergang bewerken moesten, niet onderwerpen wilden, vervolgde en doodde hij. Volgens de overlevering zou hij zelfs de profeet Jesaja stukken hebben doen zagen. Verder wordt in het tweede boek der Koningen nog van hem bericht, dat hij begraven is in de hof van Uzza, die wellicht de vroegere eigenaar van deze hof was. Meer vindt men aangaande Manasse in de boeken der Kronieken.

Op het toppunt van zijn misdaden gekomen, werd hij door de legerbenden van de Assyrische koning Esarhaddon naar Babel gevoerd. Misschien had hij omstreeks dertig jaren geregeerd, toen hem deze ramp overkwam.

Dit ongeval werd zijn zedelijke redding. In de kerker kwam hij tot inkeer, verootmoedigde zich voor God en smeekte om verlossing. De Heer verhoorde hem, slaakte zijne banden en herstelde hem op de troon van zijn vaderen. Toen werd het zijn wens een beteren weg te gaan. In het godsdienstige, zedelijke en maatschappelijke trachtte hij een gehele omkering te bewerken, en daaraan wijdde hij het overige deel van zijn leven. Doch het gebeurde kon hij niet ongedaan maken.

Welke diepe sporen het kwade voorbeeld bij het grote deel van het volk had nagelaten, leert ons de verdere Israëlitische geschiedenis. 

Bron

P.J. Gouda Quint, Woordenboek des Bijbels, inzonderheid ten gebruike bij de Statenvertaling. Haarlem: De erven F. Bohn, 1866. Tekst van het lemma 'Manasse' is op 22 dec. 2017 verwerkt.