Moab, Moabieten

Moab was een rijk ten oosten van de Dode Zee. Daar woonden de Moabieten, de afstammelingen van Moab, de zoon van Lot en diens oudste dochter. De voornaamste van hun goden was Kamos (of Kemos).

*De Moabieten woonden ten oosten van de Dode Zee*

De naam Moab kan aanduiden:

de gelijknamige zoon van Lot en zijn oudste dochter: de stamvader der Moabieten, Gen. 19:37;
de nakomelingen van Moab: de Moabieten, Num. 21: 29; 2 Kon. 3:21; Ps. 60:10; Jer. 48:11,13v.
het land van de Moabieten, Num. 21:10v; Jer. 48:4.

De naam Moab betekent 'water van vader', in de zin van 'water, d.i. zaad, nakomelingschap van vader', van mo voor mai, 'water', en ab, 'vader'^[5]; of 'uit vader (voortgekomen)' ^[4].

Moab is een zoon van Lot en zijn oudste dochter, bij haar vader in bloedschande gewonnen:

Ge 19:36 En de twee dochters van Lot werden bevrucht van haar vader. Ge 19:37 En de eerstgeborene baarde een zoon, en noemde zijn naam Moab; deze is de vader der Moabieten, tot op dezen dag. Ge 19:38 En de jongste baarde ook een zoon, en noemde zijn naam Ben-ammi; deze is de vader der kinderen Ammons, tot op dezen dag. (SV)

Van de man Moab wordt ons verder niets persoonlijks meegedeeld in de Bijbel.

De Moabieten behoren evenals de Israëlieten, Ismaëlieten, Edomieten, Midianieten en Ammonieten tot het nageslacht van Terah, de vader van Abraham.