Navel

De navel is het litteken van de navelstreng midden op de buik.

Navel van een mens

Het litteken ontstaat door het verdrogen van de navelstreng waarmee het kind met zijn moeder was verbonden. De vorm van de menselijke navel is afhankelijk van de wijze waarop het litteken vergroeit en dat kan verschillend zijn, ook bij identieke tweelingen.

Het woord ‘navel’ houdt verband met ‘naaf’, in de betekenis van: midden, middelpunt, centrum. 'Naaf' kan verwijzen naar het middenstuk van een wiel, waar de as doorheen gestoken wordt, of naar het middenstuk van een gotisch kerkgebouw.

De navel, een litteken, wordt zelden verwijderd, omdat het daarna ontstane litteken minder elastisch is dan het originele litteken. In de elasticiteit van het navellitteken mogen we Gods hand opmerken.

De bruidegom in Hooglied zegt van de navel van de bruid:

Hoo 7:2  Uw navel is een welgerond bekken, waaraan geen gemengde wijn ontbreke; uw schoot is een tarwehoop, omzoomd met lelien. (NBG51)

Het Hebreeuwse woord vertaald door 'navel' is שׁרר, sjorer = navel, navelstreng. Dit heeft in zich de gedachte van "draaien," "vlechten". Het Strongnummer is 08326. Het woord komt in de Bijbel alleen voor in Hoogl. 7:2.

In de kerkgeschiedenis is discussie gevoerd over de vraag of Adam en Eva een navel hadden of niet. Gezien hun ontstaan buiten de moederschoot, mogen we aannemen van niet.

De navel herinnert aan de navelstreng, de levensverbinding met de moeder, en heeft daardoor een symbolische betekenis van verbinding met het leven gekregen. De navel mag ons herinneren aan de levensverbinding die wij met onze Oorsprong nodig hebben.

Efe 5:23  ... evenals ook Christus het hoofd is van de gemeente: Hij is de Behouder van het lichaam. (Telos)

1Ti 4:10  want hiertoe arbeiden wij en strijden wij, omdat wij onze hoop gevestigd hebben op de levende God, die een Onderhouder is van alle mensen, het meest van de gelovigen. (Telos)

Bron

Navel, nl.wikipedia.nl. Enige teksy hiervan is onder wijziging verwerkt op 8 sept. 2019