Onomasticon
Een onomasticon, ook geschreven Onomastikon, (Grieks ὀνομαστικόν, van ὄνομα = "naam"; meervoud Onomastika)[1] is een woordenboek van plaatsnamen of eigennamen. Een van de bekendste is het Onomasticon van bisschop en kerkhistoricus Eusebius van Caesarea, die in de 3e en 4e eeuw na Christus leefde. De titel van zijn Onomasticon, althans van de Griekse versie is: "Betreffende de plaatsnamen in de Heilige Schrift". Het is een woordenboek van de steden en plaatsen die in de Bijbel voorkomen en in het Heilige Land liggen.
Hiëronymus van Stridon, die in de 4e en 5e eeuw na Chr. leefde, heeft Eusebius' Onomasticon voorgezet. Het diende de Hervormers tot wegwijzer en is nog heden ten dage van groot gewicht is. Melanchton gaf in het jaar 1554 n. Chr. een uittreksel daarvan uit, en gaf nog in zijn hoge ouderdom het voornemen te kennen om naar Palestina te gaan en in de cel van Hiëronymus zijn leven te eindigen.
Bronnen
Karl August Dächsel; F. P. L. C. van Lingen; H. van Griethuijsen, Antz. et al, Bijbel, of De geheele Heilige Schrift, bevattende al de kanonieke boeken van het Oude en Nieuwe Testament (volgens de Staten-overzetting) : met in den tekst ingelaschte verklaringen en aanmerkingen van de beroemdste godgeleerden uit alle tijden (Kampen: Bos, 1893-1901), commentaar op Joz. 10:29. Enige tekst hiervan is onder wijziging verwerkt op 9 apr. 2021..
Onomasticon, nl.wikipedia.org. Enige tekst hiervan is onder wijziging verwerkt op 9 apr. 2021.
Onomastikon, de.wikipedia.org.