Rik Valkenburg

Rik Valkenburg (1923 - 1994) was een Nederlands schrijver van protestants-christelijke signatuur. Hij is vooral bekend geworden door zijn discussie-interviews met allerhande persoonlijkheden op een breed kerkelijke en politiek terrein.

Hij werd op 20 november 1923 geboren in Veenendaal, een stad in de Nederlandse provincie Utrecht. Zijn ouders behoorden tot de Gereformeerde Gemeenten, maar gingen later met hun predikant R. Kok over naar de Christelijke Gereformeerde Kerken. Rik wilde vanaf zijn jeugd al schrijver worden. Maar hij volgde eerst een middenstandscursus, werkte enige jaren in een sigarenfabriek en vestigde zich daarna als herenkapper met een eigen kapperszaak.

Na een verkeersongeluk in 1964 ging hij halve dagen werken in zijn kapperszaak en vulde de rest van zijn tijd met schrijven.

In 1971 verruilde hij zijn zaak voor een bestaan als publicist. Zijn broer nam in dat jaar de kapperszaak over. Sindsdien kond Valkenburg volledig leven van zijn werk als schrijver. Zijn eerste kinderboek, De autorit van Jan en Willy, was toen al verschenen. Uiteindelijk volgden meer dan 90 uitgaven. Het vraaggesprek werd al spoedig zijn specialiteit. De eerste vraaggesprekken verschenen in het plaatselijke nieuwsblad De Vallei, met predikanten als Kok en Mallan. Aangevuld met wat landelijk bekende personen - Buskes, Okke Jager, Overduin, J. Kamphuis - ontstond daaruit zijn eerste bundel interviews in boekvorm.

Later bevraagde hij ook politieke figuren en zelfs prinses Irene. Valkenburg beschreef onder meer ook het leven van Pieter Jongeling (1909-1985), politicus en hoofdredacteur van het vrijgemaakt-gereformeerde Nederlands Dagblad, in het interviewboek Jongeling ten voeten uit.

Toen hij zelf in 1984 in het Nederlands Dagblad werd geïnterviewd, noemde hij drie voorwaarden die hij zelf aan zijn werk stelde: 1. het Koninkrijk niet beschadigen, 2. een tegenstander niet in een verkeerd daglicht stellen en 3. respect opbrengen voor de mens die je interviewt.

Valkenburg werd bekend vanwege zijn discussie-interviews met theologen. Ook verzorgde hij bundels met vraaggesprekken rond het Oranjehuis, de Watersnoodramp en de Tweede Wereldoorlog. Vanaf 1978 werkte hij als redactiesecretaris van het reformatorisch opinieblad Koers (later geheten De Nieuwe Koers). Zijn woonplaats Veenendaal vormde het decor van de jeugdboeken "Frontale Botsing" (1964) en "Suzanne spoorloos verdwenen" (1990), maar vormde ook de inspiratie voor negen boeken, waarin het lokale verleden werd vastgelegd.

Valkenburg gold als een begenadigd verteller en spreker. Hij werd landelijk gevraagd voor lezingen en voordrachten. Zijn grote liefde gold vooral kinderen met wie hij de Bijbelse boodschap deelde. Ter gelegenheid van zijn veertigjarig jubileum als zondagsschoolmeester werd hij onderscheiden met de eremedaille in goud in de Orde van Oranje-Nassau.

Rik Valkenburg overleed 23 april 1994 op 70-jarige leeftijd aan een hartinfarct in het ziekenhuis in Bennekom, een dorp in de buurt van zijn woonplaats Veenendaal.

Werken

De autorit van Jan en Willy (1950)
Walther en Billy op de Titanic (1966)
Het teken van de jonge tamboer (1979)
Het beginsel der wijsheid (1979)
Die gelukkige Sjarlotte en Sjakie (1979)
De zoon van het opperhoofd (1979)
In schoner glans (1980)
Frontale botsing (1981)
Toen ’t schuimend zeenat hevig bruiste (1983)
Komt tot Zijn schijnsel (1984)
Walther en Billy aan het westelijk front (1986)
Wie was ds. R. Kok eigenlijk? (1989)
Suzanne, spoorloos verdwenen (1990)
Toen de vloed over het land raasde" (1995)
Hun ster als teken (1996; voltooid door N. Koudijs-Valkenburg)

Meer informatie

Bi(bli)ografie Rik Valkenburg op SchrijversInfo.nl

Bronnen

Rik Valkenburg, artikel op Wikipedia. Tekst hiervan is verwerkt op 3 feb. 2017.

Rik Valkenburg na hartaanval overleden, biografisch nieuwsbericht in het Nederlands Dagblad, 26 april 1994.