Roem

Roem is de algemene bekendheid, die steeds met lof en bewondering van iemand doet spreken, en die het gevolg is van grootse daden en grootse scheppingen.

Ps 79:11 Laat het gekerm der gevangenen voor Uw aanschijn komen; behoud overig de kinderen des doods, naar de grootheid Uws arms. Ps 79:12 En geef onze naburen zevenvoudig weder in hun schoot hun smaad, waarmede zij U, o Heere! gesmaad hebben. Ps 79:13 Zo zullen wij, Uw volk en de schapen Uwer weide, U loven in eeuwigheid, van geslacht tot geslacht; wij zullen Uw roem vertellen. (SV)

De Heer Jezus verwierf zich door zijn verlossingswerk een onvergankelijke roem. De apostel Paulus was de roem van de gelovigen te Corinthe, en zij waren zijn roem op de dag van Christus.

2Co 1:14 zoals u ook ten dele ons hebt erkend dat wij uw roem zijn, evenals u ook de onze bent op de dag van onze Heer Jezus. (TELOS)

Roem, eer, glorie, luister en naam. Roem ligt in betekenis dichtbij eer, glorie, luister en naam. Ze behelzen alle de waardering die wij vinden, de lof die wij oogsten. Eer ziet op achting, die ons bij ons leven te beurt valt van de zijde onzer medeburgers: "eer en aanzien waren daar zijn deel". Naam ziet op de bekendheid (meer of minder algemeen, langer of korter van duur), die we onzen persoon weten te verzekeren. Glorie en luister zien meer op de glans, dien de naam of de roem van iemand in de ooen van anderen heeft. "De luister van zijn oud geslacht"; "de luister zijner daden". "Ik heb Napoleon nog gekend in al zijne glorie". Naam wordt ook gebezigd in een kwaden zin. "Een naam als Alva zich verwierf is weinig begerenswaardig."

Bron

Handwoordenboek van Nederlandsche Synoniemen (1908), s.v. Eer — glorie — luister — naam — roem.