Bruid, bruidegom: verschil tussen versies
k
→Man en mannine
kGeen bewerkingssamenvatting |
k (→Man en mannine) |
||
Regel 10:
Opvallend is dat de Heer Jezus het begin van zijn tekenen deed op een bruiloft. Daar vulde hij de wijn, die opgeraakt was, wonder doend aan met wijn die nog beter was dan wat de gasten al genoten hadden. <blockquote>''Joh 2:11 Dit heeft Jezus gedaan als begin van zijn tekenen te Kana in Galilea en Hij heeft zijn heerlijkheid geopenbaard, en zijn discipelen geloofden in Hem. (TELOS)''</blockquote>
=== Man en
Reeds op de eerste bladzijden van de Heilige Schrift geeft God een schaduwbeeld van de verhouding van Christus en Zijn Gemeente. Vóór de schepping maakt hij Zich al een voorstelling aangaande Christus en Diens bruid. Deze voorstelling kreeg gestalte in de verhouding van de eerste mens en zijn vrouw.
'''Metgezellin'''. God wilde niet dat Adam alleen zou blijven. Hij formeerde een vrouw die bij hem zou passen, hem zou aanvullen en met hem een eenheid, een volheid zou vormen. Desgelijks wilde God voor zijn Zoon een vrouw, een bruid vormen.
De vrouw werd geschapen op een betekenisvolle wijze. God bracht Adam in een diepe slaap, opende als een chirurg zijn zij, nam van hem een lichamelijk bestanddeel (wellicht een rib) en formeerde daaruit Eva. Om de Gemeente te vormen, moest God zijn Zoon in ‘het stof van de dood leggen’ (Psalm 22:16). Toen de dood was ingetreden, werd Christus' zij geopend en vloeide er water en bloed uit. Met een woord uit een lied kan een gelovige belijden: "En het bloed uit zijn zij, spreekt van zonden mij vrij". Op grond van de bloedstorting van Jezus Christus, waardoor vergeving en reiniging mogelijk werden, kon de Gemeente worden gevormd. ▼
▲'''Adams slaap'''. De vrouw werd geschapen op een betekenisvolle wijze. God bracht Adam in een diepe slaap, opende als een chirurg zijn zij, nam van hem een lichamelijk bestanddeel (wellicht een rib) en formeerde daaruit Eva. Om de Gemeente te vormen, moest God zijn Zoon in ‘het stof van de dood leggen’ (Psalm 22:16). Toen de dood was ingetreden, werd Christus' zij geopend en vloeide er water en bloed uit. Met een woord uit een lied kan een gelovige belijden: "En het bloed uit zijn zij, spreekt van zonden mij vrij". Op grond van de bloedstorting van Jezus Christus, waardoor vergeving en reiniging mogelijk werden, kon de Gemeente worden gevormd.
Alle goddelijke personen hebben een aandeel in de vorming van de vrouw van Christus gehad. Christus stortte zijn bloed als het geslachte Lam en bouwt zijn Gemeente. De Gemeente ontstond op de Pinksterdag, doordat de Heilige Geest de gelovigen tot één Lichaam, dat is de Gemeente, samenvoegde. God (de Vader) heeft Zich de gemeente verworven door het bloed van ziin eigen Zoon. <blockquote>''Hnd 20:28 Past op uzelf en op de hele kudde, waarin de Heilige Geest u als opzieners heeft gesteld, om de gemeente van God te hoeden, die Hij Zich heeft verworven door het bloed van zijn eigen Zoon. (TELOS)''</blockquote>God bracht de vrouw bij Adam, Hij stelde haar voor hem. Adam riep verrukt uit: "Dit is nu eindelijk been van mijn gebeente en vlees van mijn vlees, deze zal ‘mannin’ heten, omdat ze uit de man genomen is" (Gen. 2:23). Adam zag een wezen dat uit hem gevormd was en met wie hij kon omgaan. Hij was niet langer alleen. De Heer Jezus het kruis verdragen en de schande, Hem aangedaan, veracht "om de vreugde die voor hem lag" (Hebr. 12:2). <blockquote>''Heb 12:2 terwijl wij zien op Jezus, de overste leidsman en de voleinder van het geloof, die om de vreugde die voor Hem lag, het kruis heeft verdragen, terwijl Hij de schande heeft veracht, en die is gaan zitten aan de rechterzijde van de troon van God. (TELOS)''</blockquote>Die vreugde betrof tenminste de Gemeente van verlosten die bij Hem zouden zijn (Joh. 14) en in Zijn heerlijkheid zou delen. Voor haar gaf Hij zichzelf over, opdat Hij haar zou heiligen en reinigen en tenslotte als een mooie bruid voor Zich zou stellen. <blockquote>''Efe 5:25 Mannen, hebt uw vrouwen lief, evenals ook Christus de gemeente heeft liefgehad en Zichzelf voor haar heeft overgegeven, Efe 5:26 opdat Hij haar zou heiligen, haar reinigend door de wassing met water door het woord, Efe 5:27 opdat Hij de gemeente voor Zich zou stellen, heerlijk, zonder vlek of rimpel of iets dergelijks, maar opdat zij heilig en onberispelijk zou zijn. Efe 5:28 Zo behoren ook de mannen hun eigen vrouwen lief te hebben als hun eigen lichamen. Wie zijn eigen vrouw liefheeft, heeft zichzelf lief. Efe 5:29 Want niemand heeft ooit zijn eigen vlees gehaat, maar hij voedt en koestert het, evenals ook Christus de gemeente. Efe 5:30 Want wij zijn leden van zijn lichaam, van zijn vlees en van zijn gebeente. Efe 5:31 ‘Daarom zal een man zijn vader en zijn moeder verlaten en zijn vrouw aanhangen, en die twee zullen tot een vlees zijn’. Efe 5:32 Deze verborgenheid is groot, maar ik doel op Christus en op de gemeente. Efe 5:33 In elk geval, ook u, laat ieder van u zijn eigen vrouw zo liefhebben als zichzelf; en de vrouw moet ontzag hebben voor haar man. (TELOS)''</blockquote>Hier valt op een alledaagse zaak, de verbintenis van man en vrouw en de bijbehorende plichten, het licht van de hoogste geestelijke realiteit. Het aardse huwelijk is een afschaduwing van de band tussen Christus en Zijn gemeente. ▼
▲'''Formeerders.''' Alle goddelijke personen hebben een aandeel in de vorming van de vrouw van Christus gehad. Christus stortte zijn bloed als het geslachte Lam en bouwt zijn Gemeente. De Gemeente ontstond op de Pinksterdag, doordat de Heilige Geest de gelovigen tot één Lichaam, dat is de Gemeente, samenvoegde. God (de Vader) heeft Zich de gemeente verworven door het bloed van ziin eigen Zoon. <blockquote>''Hnd 20:28 Past op uzelf en op de hele kudde, waarin de Heilige Geest u als opzieners heeft gesteld, om de gemeente van God te hoeden, die Hij Zich heeft verworven door het bloed van zijn eigen Zoon. (TELOS)''</blockquote>'''Vreugde om Mannin'''. God bracht de vrouw bij Adam, Hij stelde haar voor hem. Adam riep verrukt uit: "Dit is nu eindelijk been van mijn gebeente en vlees van mijn vlees, deze zal ‘mannin’ heten, omdat ze uit de man genomen is" (Gen. 2:23). Adam zag een wezen dat uit hem gevormd was en met wie hij kon omgaan. Hij was niet langer alleen. De Heer Jezus heeft het kruis verdragen en de schande, Hem aangedaan, veracht "om de vreugde die voor hem lag" (Hebr. 12:2). <blockquote>''Heb 12:2 terwijl wij zien op Jezus, de overste leidsman en de voleinder van het geloof, die om de vreugde die voor Hem lag, het kruis heeft verdragen, terwijl Hij de schande heeft veracht, en die is gaan zitten aan de rechterzijde van de troon van God. (TELOS)''</blockquote>Die vreugde betrof tenminste de Gemeente van verlosten die bij Hem zouden zijn (Joh. 14) en in Zijn heerlijkheid zou delen. Voor haar gaf Hij zichzelf over, opdat Hij haar zou heiligen en reinigen en tenslotte als een mooie bruid voor Zich zou stellen. <blockquote>''Efe 5:25 Mannen, hebt uw vrouwen lief, evenals ook Christus de gemeente heeft liefgehad en Zichzelf voor haar heeft overgegeven, Efe 5:26 opdat Hij haar zou heiligen, haar reinigend door de wassing met water door het woord, Efe 5:27 opdat Hij de gemeente voor Zich zou stellen, heerlijk, zonder vlek of rimpel of iets dergelijks, maar opdat zij heilig en onberispelijk zou zijn. Efe 5:28 Zo behoren ook de mannen hun eigen vrouwen lief te hebben als hun eigen lichamen. Wie zijn eigen vrouw liefheeft, heeft zichzelf lief. Efe 5:29 Want niemand heeft ooit zijn eigen vlees gehaat, maar hij voedt en koestert het, evenals ook Christus de gemeente. Efe 5:30 Want wij zijn leden van zijn lichaam, van zijn vlees en van zijn gebeente. Efe 5:31 ‘Daarom zal een man zijn vader en zijn moeder verlaten en zijn vrouw aanhangen, en die twee zullen tot een vlees zijn’. Efe 5:32 Deze verborgenheid is groot, maar ik doel op Christus en op de gemeente. Efe 5:33 In elk geval, ook u, laat ieder van u zijn eigen vrouw zo liefhebben als zichzelf; en de vrouw moet ontzag hebben voor haar man. (TELOS)''</blockquote>Hier valt op een alledaagse zaak, de verbintenis van man en vrouw en de bijbehorende plichten, het licht van de hoogste geestelijke realiteit. Het aardse huwelijk is een afschaduwing van de band tussen Christus en Zijn gemeente.
Eva werd verbonden aan een man, die het hoofd van de toenmalige aardse dingen was. Zo is Christus, aan wie alles is onderwerpen, als hoofd gegeven aan de Gemeente. Eva vulde Adam aan, evenzo is de Gemeente volheid van Christus. <blockquote>''Efe 1:22 En Hij heeft alles aan zijn voeten onderworpen en Hem als hoofd over alles gegeven aan de gemeente, Efe 1:23 die zijn lichaam is, de volheid van Hem die alles in allen vervult. (TELOS)''</blockquote>Christus hééft Zichzelf voor de Gemeente overgegeven (Ef. 5:25). Dat is gebeurd op het kruis, in het ''verleden''. Thans, dus in het ''heden'', is Hij bezig haar te heiligen en te reinigen (Ef. 5:26). Want de gelovigen, waaruit de Gemeente bestaat, kennen nog zwakheid, ze kunnen nog zondigen. Ze kunnen bevuild worden in hun wandel op aarde (vgl. de voetwassing in Joh. 13), door zonde bevlekt worden (vgl. 1 Jh. 2:1,2). Christus reinigt ons door Zijn woord. Dat woord komt tot ons uit de Bijbel en door de prediking. ▼
▲'''Eén lichaam.''' Eva was van Adams gebeente en van Adams vlees en werd hem zo toegevoegd als bruid, als vrouw. Zo is ook de Gemeente het lichaam van Christus en zij is tegelijk Zijn bruid. De Gemeente is het lichaam van Christus; "wij zijn leden van zijn lichaam" (Ef. 5: 30). <blockquote>''Efe 5:30 Want wij zijn leden van zijn lichaam, van zijn vlees en van zijn gebeente. (TELOS)''</blockquote>'''Hoofd en volheid'''. Eva werd verbonden aan een man, die het hoofd van de toenmalige aardse dingen was. Zo is Christus, aan wie alles is onderwerpen, als hoofd gegeven aan de Gemeente. Eva vulde Adam aan, evenzo is de Gemeente volheid van Christus. <blockquote>''Efe 1:22 En Hij heeft alles aan zijn voeten onderworpen en Hem als hoofd over alles gegeven aan de gemeente, Efe 1:23 die zijn lichaam is, de volheid van Hem die alles in allen vervult. (TELOS)''</blockquote>'''Heiliging en reiniging'''. Christus hééft Zichzelf voor de Gemeente overgegeven (Ef. 5:25). Dat is gebeurd op het kruis, in het ''verleden''. Thans, dus in het ''heden'', is Hij bezig haar te heiligen en te reinigen (Ef. 5:26). Want de gelovigen, waaruit de Gemeente bestaat, kennen nog zwakheid, ze kunnen nog zondigen. Ze kunnen bevuild worden in hun wandel op aarde (vgl. de voetwassing in Joh. 13), door zonde bevlekt worden (vgl. 1 Jh. 2:1,2). Christus reinigt ons door Zijn woord. Dat woord komt tot ons uit de Bijbel en door de prediking.
In de ''toekomst'' (Ef. 5:27) zal Christus de Gemeente zonder vlek of rimpel, als een smetteloos mooie Bruid voor Zich stellen. Op haar kledij zijn geen zondevlekken. Evenmin zal zij een een rimpeltje van veroudering, aftakeling, vergankelijkheid vertonen ("zonder rimpel", vers 27). Hij stelt de Gemeente voor Zich (vers 27), Hij plaatst haar vlak voor zijn ogen, alsof Hij haar zodoende goed kan beschouwen en haar beeld in Zich kan opnemen. De verrukking en bewondering van Adam voor de uit hem geformeerde vrouw was een voorafschaduwing is van de verrukking en vreugde van de Heer als Hij de Gemeente voor Zich gesteld aanschouwt. Zij is prachtig geworden door Zijn werk.
=== Ps. 45 en Hooglied ===
| |||