Joas (koning van Juda): verschil tussen versies

 

De straf voor al deze gruwelen, waarmee de eertijds zo vrome Joas zich bevlekte, bleef niet achterwege. De Syriërs onder Hazaël drongen tot Jeruzalem door, versloegen hem, deden velen van de zijnen sneuvelen en dwongen hem tot betaling van een aanzienlijke som. Alleen daardoor kon hij de plundering van zijn hoofdstad en wellicht ook de ondergang van zijn rijk voorkomen. Niet weinig werkte deze grote vernedering van de in vorige jaren geëerbiedigde en beminde vorst, aan wie zich toen de grootste verwachtingen hadden vastgeknoopt, mede om hem de liefde van zijn onderdanen te ontnemen. Zelfs toen hij door twee van zijn hovelingen, Jozakar en Jozabad, gedood was, weigerde men hem de bijzetting in de koninklijke grafkelder. Zo treurig was het einde van de man, die van het jaar 878 tot 839 vóór Chr., dus gedurende 40 jaren, Davids rijk had bestuurd, en wiens latere regering zozeer in strijd was geweest met de hoop, die zijn eerste optreden gewekt had. Behalve in de strijd tegen Israël, welk rijk hij enkele steden ontnam, was hij in de oorlog niet gelukkig geweest. Wel levert de rampzalige vorst bewijs voor de waarheid, dat wie God verlaat, ook Gods zegen prijsgeeft.