Josia: verschil tussen versies

Hij was acht jaar oud toen hij koning werd en regeerde gedurende 31 jaren, van het jaar 640 tot 609 vóór Chr.<ref>641 — 610 heeft P.J. Gouda Quint, ''Woordenboek des Bijbels, inzonderheid ten gebruike bij de Statenvertaling''. (Haarlem: De erven F. Bohn, 1866) s.v. Josia. </ref>.

{{Tijdbalk Israël 650-550 v.C.}}

Reeds vroeg wekte hij gunstige verwachtingen van zijn bestuur voor de toekomst op. Was de zedelijk-godsdienstige toestand van zijn volk zeer treurig, hij nam vele maatregelen ter verbetering, en ter onderdrukking van alle afgoderij en occultisme. Maar vooral werd zijn ijver aangevuurd voor de dienst van Jhwh, toen het wetboek in de tempel gevonden was, waaruit slechts al te duidelijk bleek, hoever men van Gods inzettingen afgeweken en hoe droevig de tegenwoordige toestand was. De krachtige indruk, die de inhoud op volk en vorst maakte, deed Josia onverwijld handen aan het werk slaan, ten einde een gehele hervorming te bewerken en zijn onderdanen van nu af de betere weg te doen bewandelen. Al wat het kenmerk van onwettigheid droeg, werd afgeschaft, de priesterlijke dienst opnieuw geregeld, de tempel gereinigd en gezuiverd, alle plaatsen en heiligdommen van de heidense eredienst ontwijd, onbruikbaar gemaakt. <blockquote>''2Kon 23:24 Ook deed Josia de dodenbezweerders weg, de waarzeggers, de afgodsbeeldjes, de stinkgoden en alle afschuwelijke afgoden die in het land van Juda en in Jeruzalem gezien werden, om zo de woorden van de wet uit te voeren, die beschreven waren in het boek dat de priester Hilkia in het huis van de HEERE gevonden had. (HSV)''</blockquote>Zelfs trok hij het gebied van het voormalige rijk der tien stammen door, om ook daar als hervormer op te treden. <blockquote>''2Kon 23:15 En ook het altaar dat in Bethel stond, en de offerhoogte die Jerobeam, de zoon van Nebat, die Israël deed zondigen, gemaakt had-ook dat altaar en die offerhoogte brak hij af; ja, hij verbrandde de offerhoogte, verpulverde die tot stof en verbrandde de gewijde paal. (HSV)''</blockquote>Tenslotte achtte hij de tijd gekomen, om een algemeen Pascha te vieren, volgens de aloude voorschriften, waartoe hij niet alleen de Judeeërs, maar ook de overgeblevene bewoners van het vroegere rijk Israël opriep.