Jojakim: verschil tussen versies

'''Jojakim '''(Hebr. ''Jehojakim ''en ''Jojakim ''d.i. ''God richt op ''of ''God verheft'') was, omstreeks de eeuwwisseling naar de 6e eeuw v.C., de op twee na laatste koning van [[Juda (koninkrijk)|Juda]]. Hij deed wat kwaad was in de ogen van God.

Hij was de oudste zoon van de Godvrezende Josia en diens vrouw Zebudda, 2 Kon. 23:36. Oorspronkelijk was zijn naam Eljakim.

25 jaar oud werd hij koning, 2 Kon. 23:36. Zijn regering duurde 11 jaren (609-598 v.Chr., of 610-599), zie 2 Kon. 23:34-36; 2 Kron. 36:5.

Drie jaren later weigerde Jojakim  de hem opgelegde schatting te betalen (2 Kon. 24:1), waarop God tegen hem en Juda de benden der Chaldeeën, de Syriërs, de Moabieten en de Ammonieten zond (2 Koningen 24: 1-5).<blockquote>''2Kon 24:1 In zijn dagen trok Nebukadnezar, de koning van Babel, op, en Jojakim werd [gedurende] drie jaar zijn dienaar. Daarna kwam hij opnieuw tegen hem in opstand. 2Kon 24:2 Toen zond de HEERE de benden van de Chaldeeën tegen hem, de benden van Syrië, de benden van Moab en de benden van de Ammonieten. Hij zond hen tegen Juda om het om te brengen, overeenkomstig het woord van de HEERE dat Hij gesproken had door de dienst van Zijn dienaren, de profeten.'' ''2Kon 24:3 Ja, naar het bevel van de HEERE gebeurde dit in Juda, om hen van voor Zijn aangezicht weg te doen vanwege de zonden van Manasse, vanwege alles wat hij gedaan had, 2Kon 24:4 en ook [vanwege] het onschuldig bloed dat hij vergoten had - hij had Jeruzalem met onschuldig bloed gevuld. Daarom wilde de HEERE geen vergeving schenken.'' ''(HSV)''</blockquote>De hulp van Egypte, waarschijnlijk de koning toegezegd, bleef achter (2 Kon. 24:7), en voordat Nebukadnézar zelf te Jeruzalem was gekomen om Jojakim voor zijn afval te straffen, stierf deze en liet zijn land en volk in de treurigste toestand achter.