Geschiedenis van Israël/1900-1947: verschil tussen versies

'''2 november 1917:''' '''Balfour-verklaring'''. In november, tegen het einde van de Eerste Wereldoorlog en kort voor de capitulatie van het Ottomaanse Rijk stuurt de Britse minister van buitenlandse zaken Arthur Balfour een brief aan Lord Rothschild, waarin Balfour de steun van de Britse regering bij de stichting van een nationaal tehuis voor het Joodse volk in Palestina belooft. Rothschild was een Joodse bankier en de leider van de Joodse gemeenschap in Groot-Brittannië en vertegenwoordiger van de Zionistische Federatie.

 

 

Over de rechten van Joden schrijft een Nederlandse encyclopedie in 1917: "... in Zweden zijn zij nog niet volkomen met de Christenen gelijkgesteld; in Noorwegen mochten zij tot voor korte tijd nog niet eens komen. Beklagenswaardig is nog steeds de toestand der Joden in Rusland en in Roemenië. Vooral in het eerste land staan zij nog aanhoudend aan moord en doodslag bloot (zie op Pogrom). In Zwitserland zijn de Joden nog niet met de Christenen gelijkgesteld; in Spanje, waar zij sedert 1837 weer toegelaten worden, zijn zij van alle burgerrechten verstoken, evenzo in Portugal tot 1910. Het gehele Joodse ras telt ongeveer 11 miljoen zielen. In Nederland wonen er ongeveer 106.000. Zij zijn verdeeld over 2 kerkgenootschappen: het Ned.-Israëlietisch en het Portugees-Israëlietisch."<ref>P.M. Wink, ''Geïllustreerde encyclopedie''. (Tweede, vermeerderde druk. Zaltbommel: 1916-1917) s.v. Joden. De spelling in het citaat is gemoderniseerd. </ref>