Berg: verschil tussen versies

Volgens een in de heidense oudheid wijd verbreide voorstelling is de hoogste berg de eigenlijke woonplaats der goden. Hij reikt tot de hemel en vormt dus de verbinding tussen aarde en hemel. Nu eens wordt hij als het middelpunt der aarde gedacht, dan weer in het uiterste noorden verplaatst: het laatste overeenkomstig de mening, waartoe waarschijnlijk de loop van de zon aanleiding gaf, dat de aarde naar het noorden op- en naar het zuiden afliep. En werkelijk sloot ook het gebergte, waaraan verschillende volkeren deze voorstelling vastknoopten de hun bekende wereld naar het noorden af. Zo was volgens de Indiërs de Meru, volgens het volk dat het Zend sprak de Albord, volgens de Grieken de Thessalische Olympus de zetel der goden. Bij de Babyloniers en Assyriers is de hoogste berg waarschijnlijk de berg, vanwaar de goden, uit vrees voor de storm en de regen, die over de hele aarde kwam en zelfs tot de hemel doordrong, hoger op, in de hemel van Anu vluchtten.

 

 

== Bron ==