Joods huwelijk: verschil tussen versies
k
geen bewerkingssamenvatting
k (Kees Langeveld heeft de pagina Joodse huwelijk hernoemd naar Joods huwelijk zonder een doorverwijzing achter te laten) |
kGeen bewerkingssamenvatting |
||
Regel 20:
Tussen de verloving en de huwelijkssluiting zit soms een tijd, maar meestal vinden zij plaats op dezelfde dag.
'''Vasten en bidden.'''
▲'''Vasten en bidden.''' De huwelijksdag zullen bruidegom en bruid beginnen met vasten en bidden. Deze dag is immers één van de belangrijkste dagen van hun leven is. De dag zal eindigen met feestelijkheden.
'''Huwelijkssluiting''' (''kidoesjien''). In veel gevallen gebeuren verloving en huwelijkssluiting (''kidoesjien'', dat misschien betekent 'heiliging') op dezelfde dag. Naar de gebruiken van het land waarin zij wonen zullen de joodse burgers hun huwelijk sluiten voor de burgerlijke stand.
Onder begeleiding van de ouders, of van familie en vrienden begeeft het bruidspaar zich naar de synagoge of soms naar een andere plaats.
Nu kan de plechtigheid van de huwelijkssluiting beginnen. Is er nog geen aparte verloving geweest, dan zal er een welkomstzang worden gezongen en houdt de rabbijn een korte gelegenheidsrede. De huwelijkssluiting bestaat uit de volgende onderdelen:
# Onder het toeziend oog van de beide getuigen ondertekent de bruidegom de huwelijksakte (''ketoevah'' of ''ketoeba''). De twee getuigen zijn Joodse mannen van ‘onbesproken gedrag’. In orthodoxe kring tekent alleen de bruidegom, niet de bruid.
# Bruidegom en bruid drinken wijn uit één beker, waarbij de rabbijn een lofprijzing uitspreekt over de wijn. Ook zegent hij de naam van Israëls God die zijn volk heeft geheiligd met voorschriften voor het huwelijk. ▼
#
# De bruidegom de ring en spreekt de Hebreeuwse woorden ‘Jij bent mij geheiligd door deze ring volgens de wet van Mozes en Israel.’ In sommige Joodse kringen doet de bruid hetzelfde.▼
▲#
▲# De bruidegom schuift een gladde, gouden trouwring aan de
▲# De Aramese huwelijksakte (''ketoevah''), die door minstens twee getuigen is ondertekend, wordt voorgelezen. Het bevat allerlei bepalingen over het huwelijk. Deze akte is 2500 jaren oud en de woorden zijn in het Aramees, de taal die toen in Israël, ook in Jezus' dagen, werd gesproken. Daar bijna niemand deze taal verstaat, worden gedeelten ervan in de landstaal voorgelezen.
# Hierna worden er weer liederen gezongen en gebeden gezegd. Er worden bij een beker wijn zeven lofzeggingen (zegenspreuken, ''sjewa brachot'') over het huwelijk gereciteerd. Hiervoor worden o.a. de psalmen 110, 128 en 150 gebruikt.
# Opnieuw wordt door bruidegom en bruid wijn gedronken uit één beker.
# Daarna gooit de bruidegom een glas kapot of trapt hem stuk trapt. Dit gebeurt ter gedachtenis aan de verwoesting van de tempel in 70 n.C. en is tevens een uiting van het besef dat we nog altijd in een gebroken, onverloste wereld leven. Zelfs de grootste vreugde, zoals bij een huwelijk, is nog onvolkomen. Wanneer het glas aan stukken ligt roepen alle aanwezigen: ''mazzel tov'', veel geluk!
Het huwelijk is nu een feit.
Hierna begin het feest, met een gezamenlijke bruiloftsmaal. Tijdens het feest wordt er gemusiceerd en gedanst, gegeten en gedronken. Op verschillende momenten zullen de zeven lofzeggingen over het huwelijk worden herhaald.
== Echtscheiding ==
Regel 53:
Rien Vrijhof, [https://www.kerkenisrael.nl/vrede-over-israel/voi53-3b.php Onder de choepa. Over het Joodse huwelijk], in: Vrede over Israël, jaargang 53, nr. 3, juni 2009.
==
Rien Vrijhof, [https://www.kerkenisrael.nl/vrede-over-israel/voi53-3b.php Onder de choepa. Over het Joodse huwelijk], in: Vrede over Israël, jaargang 53, nr. 3, juni 2009.
Alfred Esch, [https://www.israelendebijbel.nl/nl/bijbelonderwijs/digitale-bijbelstudie/De-Joodse-bruiloft/136 De Joodse bruiloft], zonder jaar. Geraadpleegd op 17 juli 2020.
== Voetnoten ==
| |||