Albast: verschil tussen versies
geen bewerkingssamenvatting
(Nieuwe pagina aangemaakt met ''''Albast''' is een poederachtige witte of rose kalksteen, welke in de tijd van de Bijbel gebruikt werd om vazen en stenen vaten te maken. '''Naam'''. De naam wor...') |
Geen bewerkingssamenvatting |
||
Regel 1:
'''Albast''' is een poederachtige witte of rose kalksteen, welke in de tijd van de Bijbel gebruikt werd om vazen en stenen vaten te maken.[[Bestand:Alabastron with Lug Handles LACMA M.91.364.20.jpg|thumb|657x657px|''Albasten fles gevonden in Israël, gedateerd 500 v.C., lengte 13,34 cm.'' ]]'''Naam'''. De naam wordt afgeleid van de Egyptische stad ''Alabastrum'', in welke omgeving deze kalksteen gevonden werd. Ook tegenwoordig wordt albast in Egypte aangetroffen. Anderen leiden de naam af van de vorm van de zalflessen, die van albast waren gemaakt, en die zonder oren (in het Grieks a= zonder en ''labas = oren'') waren.
'''Albasten flessen'''. Deze flessen met zalfolie hadden vaak een eigenaardige vorm: lang en smal, naar boven nauwer wordend.
De ouden meenden dat de geur van reukwerk het best bewaard bleef in zulke flessen (Plinius de Oudere, ''Naturalis Historia'', 13, 3) Plinius zegt, dat men albast ook uit glas maakte.
'''Bijbel.''' De albasten fles of kruik wordt in de Bijbel genoemd in Matth. 26: 7, Marc. 14: 3, Luc. 7: 37. Het Griekse woord vertaald door ‘albasten fles’ is αλαβαστρον,''alabastron''.
|''Afbeelding<sup>[4]</sup>: De zondares droogde en zalfde de voeten van onze Heiland.''▼
'''De Heiland gezalfd.''' Bij twee gelegenheden werd onze Heiland gezalfd met balsem uit een albasten fles. De eerste keer vinden wij in Luc. 7, waar een zondares, terwijl Hij aanligt in het huis van een Farizeeër, zijn voeten zalft met zalf uit een albasten fles of kruik.
Regel 16 ⟶ 12:
Lu 7:38 ging wenend achter Hem staan, bij zijn voeten, en begon zijn voeten met haar tranen nat te maken en droogde ze af met de haren van haar hoofd, en zij kuste zijn voeten innig en zalfde ze met de balsem.<br>
''(TELOS)
▲
De tweede keer is in Bethanië, waar Maria - zus van Lazarus, die Jezus uit de dood had opgewekt - het hoofd van de Heer zalft.<blockquote>''Mr 14:3 En toen Hij in Bethanie was in het huis van Simon de melaatse, kwam er, terwijl Hij aanlag, een vrouw met een albasten fles met balsem van echte, kostbare nardus; zij brak de albasten fles en goot die uit op zijn hoofd. (TELOS)''</blockquote>'''Breken van de fles.''' Wat houdt het breken van de fles in? Eén verklaring<sup>[1]</sup> zegt dat de hals van de fles verbroken werd. Er zijn albasten flessen gevonden waarvan de hals zeer lang en dun is, zodat het vocht er bij druppels uitkwam. Vandaar dat de vrouw, die Jezus zalfde, de hals verbrak om meer vloeistof tegelijk te kunnen uitgieten. Anderen<sup>[2]</sup> echter zien in het breken van de fles het verbreken van het zegel van de fles.▼
▲'''Breken van de fles.''' Wat houdt het breken van de fles in? Eén verklaring<sup>[1]</sup> zegt dat de hals van de fles verbroken werd. Er zijn albasten flessen gevonden waarvan de hals zeer lang en dun is, zodat het vocht er bij druppels uitkwam. Vandaar dat de vrouw, die Jezus zalfde, de hals verbrak om meer vloeistof tegelijk te kunnen uitgieten. Anderen<sup>[2]</sup> echter zien in het breken van de fles het verbreken van het zegel van de fles.
== Meer informatie ==
| |||