Naar inhoud springen

Vergadering van Gelovigen: verschil tussen versies

2.268 bytes toegevoegd ,  3 jaar geleden
k
geen bewerkingssamenvatting
kGeen bewerkingssamenvatting
kGeen bewerkingssamenvatting
Regel 19:
* vrijheid voor iedere broeder om, onder leiding van de Geest, een woord te spreken: lof- of dankzegging, gebed, leer, vermaning, getuigenis.
* gelijkheid naar het woord van de Heer Jezus: 'een is Uw meester en u bent allen broeders'
*vaak vierstemmige zang
* tamelijk hechte plaatselijke gemeenschap
* (meestal) volwassenendoop
Regel 25 ⟶ 26:
* verwachting van het nationaal en geestelijk herstel van Israël
* verwachting van een duizendjarig vrederijk, gevolgd door een nieuwe hemel en een nieuwe aarde
 
'''Structuur en leiding.''' Een misvatting is dat de vergaderingen geen structuur of leiding kennen<ref>Remco van Mulligen, ‘We zijn gewend om iets te vinden’, in: ''Nederlands Dagblad'' (8 aug. 2020) zegt dat er in de vergadering "bewuste afwezigheid van structuur en leiding" is.<br /></ref>. Er zijn afspraken en regels, er is orde en er zijn een of meer groepen binnen een vergadering met bepaalde taken (kosterschap, financiële huishouding, besteding van giften, gebouwbeheer, jeugdwerk, crèche, enz). Een voorbeeld van in de tijd geregelde orde van een samenkomst: mededelingen, collecte, eredienst met avondmaalsviering, pauze, woordbediening, mededelingen. De hoogte leiding is waaraan men zich wil oriënteren is de leiding door de Geest, daarnaast is er menselijke leiding en menselijke gezag. De leiding is meestal niet geformaliseerd, maar berust op erkenning van de gave en ervaring die een wijze broeder heeft. Dit alles neemt niet weg dat in het samenkomen minder geregeld is dan in de meeste andere christelijke gemeenschappen. Zoals een zuster het ervaart: "Niet van tevoren weten wat er gaat gebeuren als je in een dienst zit. Dat vind ik heel krachtig. Welke boodschap wordt dit keer gebracht en door wie?"<ref name=":3">Aldus Lianne Medema, aangehaald in: Remco van Mulligen, ‘We zijn gewend om iets te vinden’, in: ''Nederlands Dagblad'' (8 aug. 2020).</ref>
 
'''Mondig, actief.''' De mogelijkheid voor iedere broeder om in de samenkomst te spreken, het bewustzijn van een gave aan de gemeente te zijn en medeverantwoordelijkheid te dragen voor het doen en laten van de groep, het meedenken bij het overwegen van besluiten, de waarde die aan getuigen en aan geestelijke groei (in genade en kennis van Gods Woord) wordt gehecht, maakt gelovigen relatief mondig en actief vergeleken met kerkelijke kringen waarin de meerderheid vooral een passieve en ontvangende rol spelen. Mondigheid en betrokkenheid leiden echter makkelijker tot discussies, moeilijkheden en soms tot scheuringen. Zoals iemand opmerkte: "We zijn gewend om iets te vinden. Daarom zie je dat veel mensen uit de Vergadering die in andere kerken zijn beland ook daar weer actief een eigen inbreng hebben."<ref name=":3" />
 
== Richtingen ==
Regel 93 ⟶ 98:
* verengelsing: invoering van Engelstalige liederen, en naamwoorden als in 'Roots-jeugdweekenden', 'Meet and Discover', 'Strength gezinsweekend'.
* gelovigen gaan vaker naar de stembus (verkiezingen)
*bezoekersaantallen van Bijbelstudieconferenties en Grote Vergaderingen zijn in de loop der jaren flink gedaald
 
Er is een trend om sprekers en/of onderwerpen waarover zij op zondag prediken tevoren te kiezen. In sommige Nederlandse vergaderingen wordt de woordbediening (prediking) op één of enkele zondagen per maand in zoverre geregeld, dat een broeder uit eigen kring of van elders vooraf gevraagd wordt deze dienst te doen. In enkele vergaderingen wordt de zondagse woordbediening steeds gedaan door een spreker die hiervoor gevraagd is. Dergelijke regeling doet de vraag rijzen wat er overblijft van de vrijheid van de Geest om te leiden zoals Hij wil (1 Cor. 12, 14).
Cookies helpen ons onze services aan te bieden. Door onze services te gebruiken stemt u in met het gebruik van onze cookies.