Bijbel: verschil tussen versies
k
→Handschriften van de Bijbel: Paragraaf toegevoegd over majuskels en minuskels, uitgaande van informatie verstrekt door Gerard Kramer
k (→Handschriften van de Bijbel: Paragraaf toegevoegd over majuskels en minuskels, uitgaande van informatie verstrekt door Gerard Kramer) |
|||
Regel 117:
Over de Griekse tekst van het Oude en Nieuwe Testament zijn later hymnen van de Syrische leraar Ephraëm geschreven, maar Tischendorf heeft in 1845 ontcijferd wat er van over was, nl. een klein deel van het Oude Testament. Het handschrift bevindt zich nu in de Bibliothèke Nationale te Parijs.
=== Majuskels en minuskels ===
De Nieuwtestamentische Bijbelschrijvers zelf schreven dus in de tijd dat men nog in uitsluitend hoofdletters, zonder spaties, schreef. De oudste Griekse handschriften zijn in uitsluitend hoofdletters oftewel majuskels, zonder spaties. Zulke handschriften heten ''majuskelhandschriften'' oftewel kortweg ''majuskels'', of ook ''uncialen''. De Nieuwtestamentische majuskelhandschriften lopen van de 4<sup>e</sup> tot de 10<sup>e</sup> eeuw, en omvatten dus ook de periode van het Koinè-Grieks (2<sup>e</sup> eeuw v.C.-3<sup>e</sup> eeuw n.C.).
De zonder spaties aaneengeschreven hoofdletters waren de reden dat men hardop las. Het gevolg was dat de evangelist [[Filippus (diaken, evangelist)|Filippus]] kon horen wat de [[kamerling]] uit Ethiopië las (Hand. 8:30).<blockquote>''Hnd 8:30 En Filippus liep er snel heen en hoorde hem de profeet Jesaja lezen; en hij zei: Begrijpt u wel wat u leest?'' (Telos)</blockquote>Pas vanaf de 9<sup>e</sup>-10<sup>e</sup> eeuw worden de kleine letters geschreven, alsook de spaties. Deze kleine letters en ook de daarin geschreven (Bijbel)handschriften heten minuskels. Ze waren in gebruik vanaf ongeveer de 9<sup>e</sup> eeuw tot de 15<sup>e</sup> eeuw, dus tot aan de uitvinding van de boekdrukkunst.
== De waarheid van de Bijbel ==
| |||