Teken: verschil tussen versies
k
geen bewerkingssamenvatting
kGeen bewerkingssamenvatting |
kGeen bewerkingssamenvatting |
||
Regel 1:
Een '''teken''' (Gr. σημειον, ''semeion'') is in het Bijbels woordgebruik iets dat verwijst naar iets anders, zodat datgene waarnaar verwezen wordt gekend, gevat, begrepen kan worden. Door een teken kan men de be-''teken''-de gebeurtenis, het door het teken aangeduide feit onderscheiden, bemerken. Het teken is een merkteken of onderscheidingsteken.
'''Verwante zaken''' zijn een ''wonder'' en een ''kracht''. Een [[Wonder|''wonder'']] is een buitengewone, bovennatuurlijke gebeurtenis die ons daarom verwondert. Een ''kracht'' is een goddelijke machtsbetoning. Een wonder en een kracht dienen vaak tot teken. <blockquote>''2Co 12:12 De tekenen van de apostel zijn onder u met alle volharding verricht, door <u>tekenen</u>, <u>wonderen</u> en <u>krachten</u>. (Telos)''</blockquote>'''Hebreeuwse woorden.''' Het Hebreeuws מופת, ''mophèt'', wonderteken, is wel te onderscheiden van het teken אות, ''oth''. Een teken dient meer om de opmerkzaamheid te trekken, een wonderteken bedoelt dit niet alleen maar bovenal om de verbazing gaande te maken en tot overtuiging te brengen van de bijzondere tussenkomst van God.<ref>Karl August Dächsel; F. P. L. C. van Lingen; H. van Griethuijsen, Antz. et al, ''Bijbel, of De geheele Heilige Schrift, bevattende al de kanonieke boeken van het Oude en Nieuwe Testament (volgens de Staten-overzetting) : met in den tekst ingelaschte verklaringen en aanmerkingen van de beroemdste godgeleerden uit alle tijden'' (Kampen: Bos, 1893-1901), commentaar op Ex. 7:9. </ref>
'''Natuurlijk teken.''' Een teken kan een ''natuurlijk'' teken zijn, bijv. avondrood als voorbode voor mooi weer, of een wee die de geboorte van een kind aankondigt.
| |||