Prehistorie: verschil tussen versies

Het is Milankovitch geweest die een sluitende verklaring heeft willen zoeken voor de periodieke schommelingen in intensiteit van zonnestraling op aarde. De ritmische schommelingen van zonnestraling op het aardoppervlak zouden van beslissend belang zijn als verklaring voor het bestaan van de ijstijden. Hij ging er van uit dat de schommelingen veroorzaakt werden door astronomische factoren, vooral met name ogenschijnlijk geringe variaties in de positie van de aarde ten opzichte van de zon. Hij vatte zijn conclusies samen in een curve, die over een periode van 1 miljoen jaar laat zien dat er naast diverse korte, ook twee lange ijstijden zijn geweest. Ondanks dat men aanvankelijk grote bedenkingen had vanwege de vele aannames die tot die conclusie hebben geleid, blijft men echter de stralingscurve van Milankovitch hanteren als bewijs voor het bestaan van ijstijden. O.a. uitkomsten van ouderdomsbepalingen heeft men in relatie gezet tot deze curve (dit heet calibreren of calibratie).