Israël (volk): verschil tussen versies
k
geen bewerkingssamenvatting
k (→Zie ook: Opsommingstekens toegevoegd) |
kGeen bewerkingssamenvatting |
||
Regel 9:
<blockquote>''Ex 4:22 Dan moet u tegen de farao zeggen: Zo zegt de HEERE: Mijn zoon, Mijn eerstgeborene, is Israël. Ex 4:23 Daarom zeg Ik tegen u: Laat Mijn zoon gaan, zodat hij Mij kan dienen. Maar u hebt geweigerd hem te laten gaan, zie, Ik zal uw zoon, uw eerstgeborene, doden.'' (HSV)</blockquote>
'''Israël is Gods vrouw.''' Met Israël sloot God op Sinaï een verbond. Dit verbond geldt als een ''huwelijksverbond,'' als de man-vrouw verhouding in een huwelijk. Wegens haar ontrouw, haar 'nahoereren' van andere goden, en haar onbekeerlijkheid is Israël met een scheidbrief weggestuurd. God heeft Zich daarop tot de heidenen gewend om een volk voor Zijn naam aan te nemen. Israël is thans 'niet mijn volk'. De Gemeente van Christus daarentegen, voornamelijk uit bekeerde heidenen bestaand, is thans Gods volk. Israël is, geestelijk gesproken, in een doodsstaat. Maar daarin zal verandering komen. Israël
Israël is de vrouw van God. Uit God en Israël, als het ware uit deze huwelijkse betrekking, is de Messias voortgekomen. Voor Deze, die door het overgrote deel van Israël is verworpen, wordt een andere vrouw geworven: een gemeente ('Mijn gemeente', Matth. 16:18) bestaande uit een gelovig overblijfsel uit Israël en een grote menigte uit de heidenen.
| |||