Feest van de tempelwijding: verschil tussen versies

Na de gewonnen strijd wilde men de tempel herinwijden en de grote zevenarmige menora (kandelaar) in het Heilige aansteken. Volgens de rabbijnse overlevering was er slechts één kruikje reine (gewijde) olie voorradig om de kandelaar te laten branden tijdens de reiniging van de tempel. De olie was net genoeg voor één dag. Het kruikje raakte echter niet leeg voordat nieuwe zuivere olie was toebereid. Acht dagen, zo lang als nodig was om nieuwe gewijde olie te maken, kwam er uit dat kruikje voldoende olie om de tempelmenora aan te steken.

 

 

'''Viering.''' Het feest van de tempelwijding of Chanoeka wordt gevierd met het aansteken van kaarsen of oliepitten in een [[chanoekia]], een achtarmige kandelaar met een aparte arm (in het midden) voor de sjamasj, de hulpkaars of "dienaarskaars". Deze kaars wordt gebruikt om de andere acht kaarsen te ontsteken en dient tevens als lichtbron in het algemeen, daar het licht van de andere kaarsen niet tot verlichting gebruikt mag worden. Met de hulpkaars wordt op elke avond van het feest een kaars of oliepit méér aangestoken, tot op de achtste dag alle kaarsen of oliepitten branden. Bij de viering worden soefganiot gegeten, een soort Berliner bollen.