Naar inhoud springen

Archelaüs: verschil tussen versies

23 bytes verwijderd ,  6 jaar geleden
k
kGeen bewerkingssamenvatting
Regel 15:
Evenals de meeste zonen van Herodes genoot hij zijn opleiding te [[Rome]]. Bij het laatste testament van zijn vader werd hij diens voornaamste erfgenaam. Met de koningstitel worden hem de provincies [[Judea]], [[Samaria (landstreek)|Samaria]] en Idumea toegedeeld.
 
'''Moord op 3000 Joden vermoordtijdens Pascha'''. Toen Herodes ziek was geworden, spoorden twee populaire leraren, Judas en Matthias, hun leerlingen aan om de gouden adelaar van de ingang van de tempel te Jeruzalem te verwijderen. Een dergelijk beeld was tegen de wil van God. Op 13 maart 4 v.C. werden de leraren en hun leerlingen levend verbrand. Na de dood van Herodes in datzelfde jaar kreeg zijn opvolger Archelaüs te maken met een verbolgen menigte, die eerherstel van de martelaren van 13 maart eiste. De nieuwe vorst doodde echter ongeveer drieduizend Joden tijdens de viering van Pascha.[[Bestand:Verdeling van Herodes Koninkrijk - Access Foundation.jpg|miniatuur|1024x1024px|Rood gearceerd is het gebied dat Archelaüs door zijn vader Herodes I de Grote kreeg toebedeeld.]]'''Niet koning, maar viervorst.''' Toen de rust was weergekeerd spoedde Archelaüs zich naar Rome om zich door keizer Augustus tot koning te laten kronen. Daar wilde hij het testament door keizer Augustus laten bekrachtigen en de koningswaardigheid ontvangen. Hoewel een gezantschap van 50 man der Joden tegen zijn opvolging protesteerde (vgl. Luc. 19, 12 vv.) bevestigde Augustus de beschikkingen van Herodes, maar onthield aan Archelaüs de koningstitel. In plaats van de titel van koning moest Archelaüs zich met de lagere titel van „ethnarch" (= viervorst) vergenoegen. De zoon van Herodes moest eerst laten zien, dat hij de koningstitel waard was.
 
'''Nieuwe onlusten.''' Tijdens Archelaüs' afwezigheid braken er opnieuw onlusten onder de Joden uit. De leiders waren een rover genaamd Judas, een koninklijke slaaf genaamd Simon, een herder genaamd Athronges en zijn broers. De Romeinse gouverneur van Syrië, Publius Quinctilius Varus, moest met Romeinse legioenen de soldaten van Archelaüs te hulp komen. Twee duizend mensen werden gekruisigd, maar niet alle leiders van de opstandelingen werden gevangen. Uiteindelijk kwam Archelaüs tot overeenstemming met één van de broers van Athronges.
Regel 22:
 
== Zijn vrouwen ==
Zijn regering was tiranniek, en in zijn privéleven gaf hij vooral aanstoot door zijn huwelijk met Glaphyra, de weduwe van zijn halfbroer Alexander (eveneens een zoon van Herodes de Grote). Glaphyra's eigen (tweede) man was nog in leven en Archelaüs' vrouw Mariamne ook.
 
{{Stamboom Archelaüs}}
 
Mariamne was misschien Mariamne III, dochter van Aristobulus IV. HijArchelaüs scheidde van haarMariamne om te trouwen met Glaphyra,. Deze was de weduwe van Archelaüs' halfbroer Alexander en daarnana diens dood getrouwd met Juba, koning van MauretaniëMauritanië. HijArchelaüs nam Glaphyra ondanks dat haar eigen (tweede) man Juba en Archelaüs' eigen vrouw Mariamne nog in leven waren en handelde zo in strijd met de wet van Mozes. Deze overtreding wekte het misnoegen van de Joden.
 
== Zijn einde ==
Nadat men meer dan 9 jaren zijn tirannieke heerschappij had geduld, bracht een gezantschap van de Joodse adel bij keizer Augustus bezwaren tegen hem in, tengevolge waarvan hij in 6 na Chr. van de troon vervallen werd verklaard en naar Vienna in Gallië (het huidige Vienne in Frankrijk) verbannen, alwaar hij stierf, vóór 18 na Chr.
 
Na zijn afzetting werden Samaria, Judea en Idumea werden in 6 na Chr. de Romeinse provincie Iudaea (Judea).
 
== Jezus' gelijkenis van de ponden ==
Cookies helpen ons onze services aan te bieden. Door onze services te gebruiken stemt u in met het gebruik van onze cookies.