Sterkte

Sterkte is het vermogen om aan een kracht weerstand te bieden.

Voorbeeldzinnen: “De sterkte van de dijk heeft de kracht van de golven weerstaan.” “De sterkte van onze landsverdediging (d.i. dus het vermogen om aan de kracht van de vijand weerstand te bieden) lag grotendeels in onze weke bodem in verband met onderwaterzettingen.” “Zijn sterk gestel weerstond de invloed van het ongezonde klimaat.”

Men wenst iemand bij een ziekte sterkte toe, om het verloop van de ziekte te weerstaan; men hoopt, dat de herstellende weer spoedig zijn krachten zal herwinnen, n.l. het vermogen om zijn dagelijks werk te kunnen verrichten.

Synoniemen. Woorden met gelijke of bijna gelijke betekenis zijn kracht, macht en vermogen. Gemeenschappelijk is de gedachte: het bezit van de voorwaarden, om een werking te verrichten.

Vermogen duidt eenvoudig aan, dat men in staat is de werking te verrichten, zonder daarom nog tot de uitvoering over te gaan. “De mens bezit het vermogen om te denken.”

Kracht is de oorzaak, die een werking teweeg brengt of wijzigt (de zwaartekracht, de spankracht); of wel het vermogen om een werking te verrichten: “de kracht van den storm”. “Zijn lichaamskracht is verbazend groot.”

Macht is het vermogen om invloed uit te oefenen, vooral — hoewel niet uitsluitend — door zijn maatschappelijke positie. “De macht des konings is niet opbeperkt.” ”De macht van het woord is vaak groter dan men denkt.” Soms betekent macht (van ‘mogen’) lichamelijk vermogen: “uit alle macht schreeuwen”.

God is mijn Sterkte. Hij stelt mij in staat aan tegenkrachten weerstand te bieden.

Jes 12:2  Ziet, God is mijn Heil, ik zal vertrouwen en niet vrezen; want de Heere HEERE is mijn Sterkte en mijn Psalm, en Hij is mij tot Heil geworden. (SV)

Bron

Keur van Nederlandsche Synoniemen (1922) s.v. 160. Kracht — macht — sterkte — vermogen.